Meer mensen dan voorheen stemden in 2016 wereldwijd op politieke partijen die er een extreem conservatieve interpretatie op na houden van wat ‘gezin’ en ‘huwelijk’ mag betekenen. Dat staat in sterk contrast met het beleid in landen waar het homohuwelijk werd gelegaliseerd en waar de rechten van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en interseksuelen (LHBTI) werden verbeterd.

Ook in 2017 zullen reactionaire religieuze organisaties strijden tegen een moderne interpretatie van de termen ‘huwelijk’ en ‘gezin’, zoals die verankerd zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Deze religieuze groepen doen dat bijna nooit openlijk maar lobbyen daarentegen zeer actief achter de schermen. Hun succes meten zij vooral op basis van de mate waarin ze progressief beleid kunnen afblokken.

De twee meest actieve en succesvolle reactionaire organisaties op dit vlak zijn het World Congress of Families (WCF), dat al lange tijd banden onderhoudt met Afrikaanse, Russische en Oost-Europese regeringen, en met conservatieve politici, en de joods-christelijke Alliance Defending Freedom (ADF). De ADF wist diverse successen te behalen in internationale rechtszaken. Beide organisaties hebben een erkende ‘raadgevende’ status bij de VN, een status die ze zelf zien als de sleutel tot hun succes.

Directeur Larry Jacobs van het WCF zegt dat, gezien het huidige politieke klimaat, het WCF en zijn aanhang redenen hebben voor optimisme. “De afgelopen vijftig jaar is het belang van het gezin fundamenteel ontkend”, beweert hij, verwijzend naar gezinsstructuren die anders zijn dan het traditionele heteroseksuele gezinnetje van man, vrouw en kind(eren). “Dat is grotendeels een gevolg van de agenda van de lobbyisten van de seksuele revolutie.”

WCF: “Wij zijn niet anti-homo. Homoseksuelen zijn mensen die het natuurlijke gezin juist het meest nodig hebben. Wij willen de slachtoffers van de seksuele revolutie helpen, de slachtoffers van echtscheiding en de slachtoffers van een promiscue levensstijl. Als het om homoseksualiteit gaat, gaat het om de vraag hoe we omgaan met hun ‘gebrokenheid’.”

Een van de grootste successen van zijn beweging, zegt Jacobs, is de bescherming van artikel 16.3 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: “Het gezin is de natuurlijke en fundamentele groepseenheid van de samenleving en heeft recht op bescherming door de maatschappij en staat”. “Andere groepen proberen de bestaande mandaten in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te herdefiniëren. Dat het ‘gezin’ nog steeds ‘natuurlijk’ is, is een van onze grootste successen.”

Paus Franciscus

Paus Franciscus liet zich in soortgelijke bewoordingen uit tijdens zijn recente toespraak voor de VN. Hij noemde het gezin “de primaire cel van elke soort sociale ontwikkeling.” Hoewel paus Franciscus acceptatie en tolerantie voorstaat ten opzichte van homoseksualiteit, heeft hij nooit blijk gegeven van steun voor niet-traditionele gezinssamenstellingen of voor genderidentiteiten die niet uitgesproken mannelijk of vrouwelijk zijn.

Het WCF coördineert conservatieve groepen en wordt in verband gebracht met grote internationale beleidsverschuivingen, zoals de Russische wet die het ‘promoten’ van niet-traditionele seksuele relaties verbiedt en het zogenaamd “gezinsvriendelijke” Hongaarse beleid. Het beleid in deze landen heeft volgens mensenrechtenorganisaties geleid tot een toename van vervolging en geweld tegen LHBTI-burgers.

Leden en aanhangers van het WCF speelden ook een belangrijke rol in het promoten van wetgeving in Afrikaanse landen waarin homoseksualiteit verboden wordt, en in het mislukken van de Estrela-resolutie in het Europees Parlement. Deze resolutie wilde abortus vastleggen als mensenrecht en seksuele voorlichting standaardiseren.

 “Homo’s zijn seksueel verwarde mensen”

Oppositie tegen deze reactionaire religieuze groepen is onder meer te vinden bij de LHBTI-groep Outright Action International, die zich eveneens beroept op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Outright stelt dat het vasthouden aan alleen de traditionele gezinsstructuur en het traditionele heteroseksuele huwelijk, een schending is van de mensenrechten.

“We moeten garanderen dat culturele redenen of ‘traditionele’ waarden niet gebruikt worden om de universaliteit van de mensenrechten te ondermijnen, of de gelijke toepassing van bestaande wetgeving voor iedereen onmogelijk maken”, zegt programmacoördinator Siri May van Outright. “Wij zijn dankbaar voor de steun van voormalig VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon. Hij toonde zich een sterke voorstander van het principe van de universaliteit van de mensenrechten.”

De ADF kreeg in 2014 een consultatieve status bij de VN. De organisatie zet zich in voor “gebruik van taal die religieuze vrijheid, de heiligheid van het leven, het huwelijk en het gezin bekrachtigt.” De ADF kan dankzij haar erkende consultatieve status haar stem laten horen bij alle besprekingen van verdragen die invloed hebben op deze zaken, zegt Benjamin Bull van de ADF. Bull was tegen de steun die de voormalig VN-secretaris-generaal Ban gaf aan LHBTI-rechten. Volgens hem werd daarmee voorrang gegeven “aan de eisen van seksueel verwarde individuen, boven die van andere individuen.”

Traditioneel gezin is een westerse constructie

Larry Jacobs van het WCF wil erop wijzen dat zijn organisatie, die in de media en door mensenrechtengroepen bestempeld is als “haatgroep” en “fel anti-homo”, het gebruik van geweld niet goedkeurt.

“Wij zijn niet anti-homo. Homoseksuelen zijn mensen die het natuurlijke gezin juist het meest nodig hebben. Wij willen de slachtoffers van de seksuele revolutie helpen, de slachtoffers van echtscheiding en de slachtoffers van een promiscue levensstijl. Als het om homoseksualiteit gaat, gaat het om de vraag hoe we omgaan met hun ‘gebrokenheid’.”

Siri May van Outright stelt daartegenover dat op basis van de geschiedenis gesteld kan worden dat gezinssamenstellingen niet altijd gebaseerd zijn geweest op één man, één vrouw en kind(eren). “Dat is in hoofdzaak een westerse constructie”.