Het Hof oordeelde, onder andere, over de verstoring door de leden van het collectief van de lancering van de verkiezingscampagne van de Europese Liberalen in april 2009. Tijdens deze actie eisten zij van Annemie Turtelboom (Open Vld), minister van Migratie en asielbeleid dat zij de gemaakte afspraken inzake regularisaties zou nakomen. Afspraken die het jaar voordien al gemaakt werden bij het afsluiten van het regeerakkoord.
De Ligue des droits de l’Homme schrijft met ontzetting kennis genomen te hebben van de veroordeling tot een celstraf van een maand met drie jaar uitstel voor de zes studenten die aan deze actie deelnamen. Nochtans had de Procureur des Konings zelf hun absolute vrijspraak geëist op 29 september, iets wat zeer uitzonderlijk is. In de loop van de maand werd zelfs elke ten laste legging achterwege gelaten en zag het Parket af van vervolging.
“Er restte nog één patroon in de geweerloop van het Hof – dikwijls dezelfde wanneer alle andere beschuldigingsgronden tekort schieten: ‘weerspannigheid’,” schrijft de Ligue des droits de l’Homme in een persverklaring. “Een op zijn minst vaag begrip dat vatbaar is voor interpretatie. Wat door de rechter werd weerhouden tegen alle beter weten in.” “Het juridiseren van deze manifestatie van solidariteit, die hoewel verstorend toch vreedzaam was, doet vragen rijzen wat betreft de beperkingen op het vlak van expressie van solidariteit,” voegt de organisatie eraan toe.
De ijver die door de politie – een van de burgerlijke partijen – tijdens een eerdere hoorzitting aan de dag werd gelegd in het uitvoeren van controlemaatregelen – waaronder een identiteitscontrole van iedereen die de hoorzitting wou bijwonen – werd al eerder aan de kaak gesteld door de Ligue des droits de l’Homme als een poging tot intimidatie van het publiek. Uiteindelijk greep de voorzitter van de rechtbank in zodat het openbaar karakter van de zitting kon worden verzekerd en de lijst, die de politie illegaal had opgemaakt, vernietigd werd.
Voor de Ligue des droits de l’Homme is de juridische intimidatie door de disproportionele uitspraak een verdere stap in de zware trend van criminalisering en het muilkorven van sociaal protest door de dreiging met strafrechtelijke vervolgingen en veroordelingen.
Terwijl de toekomstige regeringspartners proberen het onderhandelingsluik van Justitie af te sluiten, vraagt de organisatie zich dan ook af wat de toekomstige minister van Justitie zal doen zodat sociale bewegingen niet hoeven te zwijgen uit vrees voor onrechtmatige, juridische intimidatie.
