Laat het duidelijk wezen, als overtuigde democraat zijn wij niet voor staatsvormen als de monarchie. Het is al erg genoeg dat de rijken hun rijkdom erven… Maar de Kerstrede van Albert II hebben we wel gewaardeerd. Vooral de verwittiging over het populisme en de verwijzing naar de pijnlijke antidemocratie van de jaren ’30 die ons de afschuwelijke toestanden van moorden en concentratiekampen ‘schonken’ en de gruwelijke tweede wereldoorlog. Het is pijnlijk dat De Wever en Co. dit op henzelf dachten te moeten toepassen.

De Wever is een intelligent en handig politicus. die echter gekozen heeft voor een antisociale idelologie/politiek ondanks de traditie van de Vlaamse Beweging die feitelijk steeds een emancipatiebeweging was en zou moeten blijven.

Ook in Vlaanderen is een ruime meerderheid van de bevolking werknemer. Daarenboven is de overgrote meerderheid lid van een vakbond. De autoritaire hiërarchische Roomse Kerk heeft door de gefrustreerde sexualiteit van een deel van haar bedienaars langs het kindermisbruik haar faam verloren en mensen verloren die deelnamen aan haar rituelen. Over de basis van het geloof in een liefdevolle God is er weinig sprake.

Volgens het woord van de evangelist Johannes heeft niemand God ooit gezien. Maar toch is het de moeite in Hem te geloven en op Hem te hopen. Ook de Roomse Kerk heeft laattijdig de naastenliefde van Jezus voor de werkmens ontdekt en zelfs veel te sterk in de wereldlijke machthebbers geloofd en ze gesteund.

Vandaag halen wij troost – wekelijks – uit de woorden van de voorzitter van het ACV, Marc Leemans. Radicaal maar steeds tot overleg bereid. Voor een meer rechtvaardige wereld, maar ook voor ontvoogding en steun aan de armen.

Politiek zitten we met diverse partijen die het establishment steunen. Op die manier komen wij niet aan een rechtvaardige wereld met kansen voor iedereen.

Het overbodige debat van De Wever met Albert II gaat niet over de kern van de maatschappelijke evolutie. Het is een goede zaak dat de koning waarschuwt tegen het populisme. Wij Vlamingen moeten waakzaam blijven en ons niet laten verleiden tot steun aan schijn en de doeleinden van het establishment. Blijven kiezen voor de emancipatie van het werkvolk en de armen mag ons blijvend inspireren.

Het is nodig om voor ogen te houden dat de media – met uitzondering van de VRT – in handen zijn van kapitaalsverenigingen die steeds alle werknemersstandpunten afzwakken of tegenspreken. Daardoor schuift het probleem van de sociale rechtvaardigheid steeds naar de achtergrond. Dit wordt nog erger omdat geen enkele partij de sociale rechtvaardigheid – met een kleine uitzondering voor de SP.a – in haar programma opneemt.