Sinds jaren houdt de politieke wereld ons voor dat ze “werk maken van de labeling van producten uit de Bezette Gebieden”. Eindelijk, na jaren de zaak te laten aanslepen, komt de Europese Commissie met een nota hierover. Wie wil kan de kleine lettertjes er hier op nalezen. Ons oordeel is echter: de berg heeft een muis gebaard.

“Ongemerkt worden de Israëlische settlements opgewaardeerd tot volwaardige handelspartners”

Wat gebeurt er eigenlijk?

Aangezien Europa de bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Gaza sinds 1967 niet erkent, erkent ze theoretisch ook niet dat Israël producten uit de settlements uitvoert onder de benaming “made in Israël”.

Nu beweert de Europese Commissie dat ze, consequent met de internationale wetgeving, een aanbeveling doet aan de lidstaten om te helpen die misleidende benaming uit de wereld te helpen.

De aanbeveling komt er in het kort op neer dat Israël de producten uit de settlements in de toekomst zou labellen met de benaming “product of the West Bank (Israeli settlements)”.

Verandert er dan iets?

Dat is de vraag. De wetgeving bestaat al jaren. Maar Israël legt die naast zich neer en gebruikt de misleidende benaming “made in Israel”. Noch Europa, noch de lidstaten controleren die producten of heffen er een invoerverbod op.

Verandert dat nu? “Nee”, zegt de Commissie,”het gaat niet om een nieuwe wet, het is enkel een verduidelijking en het is zeker niet de bedoeling van Israël te sanctioneren. Het is enkel de bedoeling van de consument te informeren.

De Israëlische settlements eigenen zich de beste gronden toe, stelen het water van de Palestijnen. Hun productie is gebaseerd op diefstal.

Al-Haq, de Palestijnse mensenrechtenorganisatie, stelt in een uitvoerig dossier dat de enige wettelijke houding van de EU zou zijn om de invoer van producten uit de settlements volledig te verbieden. Ook de GATT-handelsrichtlijnen (internationale handelsovereenkomst voor tarieven en handel), waar de Europese Commissie graag mee schermt, maken dit perfect mogelijk.

Een politieke keuze

Waar de aanbeveling van de Europese Commissie op neerkomt is het volgende: verkopen al jaren gestolen fietsen op de markt en we zullen dit blijven doen. Alleen gaan we vanaf nu de consument informeren dat hij een al dan niet een product van de Israëlische bezetting koopt.

Hiermee maakt de Commissie zich volledig af van haart politieke verantwoordelijkheid en legt die netjes bij de consument. Die moet zelf maar uitzoeken wat hij/zij koopt.

Ongemerkt worden de settlements opgewaardeerd tot respectabele handelspartners van de EU, die zonder problemen hun producten in Europa op de markt mogen brengen.

De Commissie zegt onomwonden dat het open en soepele handel met de Bezette Gebieden promoot en de handelsrelaties niet wil hinderen.

Op die basis worden in Frankrijk BDS-activisten die de consumenten aansporen om geen illegale Israëlische producten te kopen veroordeeld tot monsterboetes. Zij belemmeren door hun acties immers een vlotte en open handel en “doen aan discriminatie”.

Een storm in een glas water

In Israël is ondertussen een mediacampagne opgestart tegen de maatregel. De labeling wordt vergeleken met de gele Jodenster die opgelegd werd door de nazi’s voor Wereldoorlog II. Alsof er een nieuwe holocaust voor de deur staat.

De Israëlische overheid profiteert alvast van de commotie om Europa politiek te boycotten: Israël zal niet deelnemen aan de komende dialoog met Europa rond de mensenrechten.

Ondertussen heeft het Israëlisch leger in Oost-Jeruzalem 38 nieuwe checkpoints geïnstalleerd die het leven van de Palestijnse bevolking in gevaar brengt. Dokters moeten drie kwartier rondrijden om tot bij hun hospitaal te geraken. De aanvoer van medicijnen wordt moeilijk gemaakt. Ambulances worden opgehouden. Rond al die dingen wil de Israëlische regering geen pottenkijkers.

Redens genoeg voor Europa om haar houding tegenover Israël te verstrakken en de agressiviteit van de Israëlische regering te sanctioneren.

Nee dus. De economische relaties met Israël worden steeds verder uitgediept en die krijgen ook meer en meer een militaristisch karakter. Rond een pakje dadels wil Europa misschien nog wel eens moeilijk doen, maar voor de Israëlische drones-industrie rolt Europa de rode loper uit.

Zonder ons werk aan de basis zal Europa haar houding niet veranderen.

Handen uit de mouwen dus:

– België en de EU moeten onmiddellijk alle economische en commerciële transacties met Israëlische nederzettingen stopzetten. Steun de oproep van Made in illegality

– steun de campagne rond het verbreken van de militaire banden van Europa en Israël: embargo nu!