“Opmerkelijk is dat boerenorganisaties zich actief gemengd hebben in het politieke debat dat aan de stemming is voorafgegaan”, zegt Trias-directeur Lode Delbare.

Zeventig procent van de Congolese bevolking leeft van landbouw. Geen enkele sector draagt meer bij tot het bruto nationaal product. Toch wordt de boerenstiel vreemd genoeg nog altijd niet als een volwaardige job aangezien in Congo.

Gebrek aan een coherent landbouwbeleid

Het gebrek aan een coherent landbouwbeleid kost het land handenvol geld, want jaarlijks moeten 640.000 ton voedingswaren uit het buitenland ingevoerd worden om de eigen bevolking te kunnen voeden.

De nieuwe landbouwwet die dinsdag door het parlement is gesluisd, moet het tij helpen keren. Naast een kadaster en steunfonds komen er ook agrarische adviesraden. Bovendien worden de verschillende bestuursniveaus verplicht om een budget uit te trekken voor de aanleg en het onderhoud van transportinfrastructuur.

Die is van levensbelang voor de handel in landbouwproducten. Voorts worden agrarische productiemiddelen vrijgesteld van invoerrechten en ook de exportrestituties voor landbouwproducten worden afgeschaft.

Jarenlange discussie

Aan de kaderwet is een jarenlange discussie voorafgegaan. Aanvankelijk waren de Congolese beleidsmakers ervan overtuigd dat alle heil zou komen van grootschalige plantages, en niet van de miljoenen kleine boeren.

“Gelukkig erkent de wet dat de gezinslandbouw de echte hoeksteen is van de Congolese economie”, aldus Delbare. “Dat is de verdienste van enkele jonge landbouworganisaties die in Kinshasa zijn komen lobbyen.”

Eén van die boerenorganisaties is Repam, een partnerorganisatie van Trias die actief is in het westen van Congo. Een medewerker van Repam is er samen met enkele collega’s van andere boerenbewegingen in geslaagd om achter de schermen een belangrijke rol te spelen bij de totstandkoming van de kaderwet.

Daardoor kon de wet alsnog tijdens deze legislatuur worden goedgekeurd. Door de presidentsverkiezingen van 28 november dreigde de hele procedure nog maar eens een jaar vertraging op te lopen. 

AgriCongo versterkt familiale landbouw

Samen met enkele andere ngo’s heeft ook Trias zelf een bijdrage geleverd aan de totstandkoming van de landbouwwet. De ontwikkelingsorganisatie van onder meer Boerenbond en Landelijke Gilden is immers lid van AgriCongo, een samenwerkingsverband dat bouwt aan de versterking van de familiale landbouw in Congo.

Met de hulp van bevriende donateurs verzamelde AgriCongo middelen voor de lobbycel van de boeren in Kinshasa. Eén van de volgende uitdagingen is om die vertegenwoordiging van de boerenorganisaties in de hoofdstad een permanent karakter te geven.

Koen Symons

Koen Symons is medewerker bij de NGO Trias.