Voor het gros van de mensen-zonder-papieren die tijdens de regularisatiecampagne van 2009 een dossier indienden, blijft de toekomst onzeker. Nochtans leveren zij veel inspanningen om hun situatie te verbeteren. Bovenop de arbitraire en ondoorzichtige wijze waarop de dossiers worden behandeld, komt nog de door de autoriteiten geïnstalleerde repressie (zoals de recente uitsluiting van mensen-zonder-papieren in het Nederlandstalige volwassenenonderwijs (CVO), het verbod om te werken, uitwijzingen, …).

De onduidelijkheid en absurditeit van bepaalde criteria (op basis waarvan duizenden aanvragen een negatief antwoord kregen) is niet het enige pijnpunt. De regularisatiecampagne van 2009 heeft een nieuwe categorie mensen-zonder-papieren gecreëerd.

Zij die geregulariseerd zijn, maar van wie de mogelijkheid tot verblijf in de handen wordt gelegd van hun werkgevers. Deze werknemers worden daardoor herleid tot legale slaven, met goedkeuring van overheid en werkgevers. Het collectief ‘Sans Papiers Belgique’ wil de discriminatie die tot stand komt door de afwezigheid van een helder en duurzaam juridisch kader aanklagen én voorstellen formuleren om deze te doorbreken.

Ondanks het politieke klimaat dat gedomineerd wordt door een stigmatiserend discours ten aanzien van mensen-zonder-papieren, doorbreken de mensen van het collectief ‘Sans Papiers Belgique’ nogmaals het zwijgen. Ze eisen op korte termijn oplossingen die getuigen van menselijkheid en correcties voor begane fouten in het behandelen van de regularisatieaanvragen. Achter ieder dossier en ieder nummer schuilt immers een menselijk leven.

‘Sans Papiers Belgique‘ wil daarnaast ook de verschillende maatschappelijke spelers (zoals politieke partijen, middenveldorganisaties, vakbonden, …) uitnodigen voor een constructieve dialoog die kan bijdragen aan de totstandkoming van een rechtvaardige en duurzame migratiepolitiek die de positieve effecten van migratie voor de samenleving in rekening brengt.

Op 14 februari, wanneer harten op muziek van hoop mogen dansen, vierden ook mensen-zonder-papieren hun Sint-Valentijn. De nasmaak is echter bitter: het onderhoud met staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Maggie De Block (Open VLD), leverde voorlopig weinig op, de besognes werden geformuleerd, maar de verantwoordelijkheid werd afgeschoven.

De schreeuw om structureel overleg klinkt luider dan ooit.