Wetenschappers van de Amerikaanse Rutgers University onderzochten het bloed van 86 Alzheimerpatiënten op de aanwezigheid van DDE, de stof die wijst op blootstelling aan DDT. Ze vergeleken de resultaten met een controlegroep van 79 proefpersonen van dezelfde leeftijd.

De verschillen bleken verrassend groot: 74 van de 86 Alzheimerpatiënten vertoonden een vier maal hogere concentratie van de stof dan de gezonde patiënten. Dat is een belangrijk teken dat niet enkel genetische factoren een rol spelen bij het ontwikkelen van de aandoening, zeggen de onderzoekers. Ze vermoeden wel dat de invloed van de blootstelling groter is bij patiënten die al een genetische aanleg hebben.

Ecologische factoren

Het onderzoek toont volgens de wetenschappers aan dat er meer aandacht nodig is voor de ecologische factoren en hun interactie met genetische aanleg voor de ziekte.

“Deze studie laat zien dat er nog meer factoren zijn die bijdragen aan Alzheimer en die onderzocht moeten worden”, zegt Jason R. Richardson, hoogleraar aan de Robert Wood Johnson Medical School en medeauteur van de studie. “Dat is belangrijk, omdat op die manier sneller een diagnose gesteld kan worden. Hoe sneller dat gebeurt, hoe meer opties we hebben voor behandeling.”

Hoewel DDT ook in de Verenigde Staten al sinds 1972 verboden is, is de stof nog steeds terug te vinden in 75 tot 80 procent van de bloedstalen. Dat komt omdat de stof bijzonder traag afbreekt in het milieu, en dus indirect het lichaam kan binnenkomen. Daarnaast kunnen mensen ook blootgesteld worden door geïmporteerd fruit, groenten of graan te consumeren, of vis uit vervuilde waterlopen