De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

2023. Waarin een vooraanstaande Vlaamse denker een klein beetje kribbig werd

zaterdag 6 januari 2024 02:10
Spread the love

Mensen die met diepgaande kennis en durf veelomvattende analyses maken, bovendien fascinerend heldere conclusies trekken in verband met de optimale richting voor maatschappij, individu, economie en beleid, en daarop die besluiten ook nog in adviezen gieten… zijn witte raven die wij moeten koesteren. Visie is uiterst waardevol als zij zo helder is. Zij nemen echter grote risico’s. Dat ziet niet altijd iedereen, maar dat verdient consideratie. Die figuren stappen dag na dag op de smalle, strak gespannen koord.  Dat is een spannend, extra stressvol bestaan. Wat als de actualiteit ineens feiten brengt waaruit blijkt dat de maatschappij, de mensen en de tijd NIET in de door de figuur voorspelde, fel gewenste en gepromote richting marcheren?… Zo zagen we op een bepaald profiel op sociale media de laatste dagen spottende opmerkingen verschijnen richting China en richting ons beleid dat – overigens zeer verdedigbare – handelsovereenkomsten heeft gesloten.

Een cartoon van De Standaard werd ingezet in deze kritische beweging. De cartoon is goed, grappig en creatief gevonden. Op de flank van een gele bus prijkt de typische affiche van de ambitieuze regerende Vlaamse partij met de leeuwenkop en de slogan “Voor Vlaamse welvaart”. Boven de tekening staat de mededeling “De Lijn koopt Chinese bussen”. Lectrr is goed bezig. Van een ambitieuze denker verwacht ik echter beter dan een snelle sneer. Heeft betrokkene een pasklare oplossing voor een staatskas die voor een groot stuk gevuld is, niet met geld, maar met schulden? Voor goedkope en goede bussen kiezen, is dat echt bespottelijk? De analist lijkt in recente uitvallen soms merkwaardig ver van de realiteit van het dagelijkse leven te staan. Je gaat denken aan het aloude gild van de “beste schippers die aan wal staan”.

Een en ander over de deal over elektrische bussen valt af te wegen. Wat mij in elk geval opvalt, en waar ik mij zorgen over maak, wat teleurstelt, is dat betrokken geleerde meer en meer ten prooi lijkt te vallen aan banale rancune; die, en dat is ernstig, zijn wetenschappelijke oordeel gaat aantasten. Hij heeft zich persona non grata zien verklaren in China —– de Chinezen krijgen meer, en scherpere kritiek; kunnen niets goeds meer doen. De professor krijgt minder dan hij had gehoopt en gewenst gehoor en navolging bij de politiek —– hij geeft meer en meer af op beleidsmensen.  Daar komen de laatste weken scherpe persoonlijke aanvallen en minachtende verwijten bij. Uit respect, zowel voor de denker in kwestie, als voor beroepspolitici moet ik dat opmerken, en mag ik hopen dat het besef daagt dat hij op een aantal vlakken niet echt goed (meer) bezig is.

Een en ander is overigens niet onbegrijpelijk, en mag ons niet verbazen; de studie van de geschiedenis en van de psychologie der grote figuren leert het ons: schaars zijn de mannen die niet vatbaar blijken voor de roes van het verwerven van macht. Nederig zijn en blijven is een grote deugd maar ook een moeizaam eigen te maken kunde. In dit geval maken we waarschijnlijk nog iets anders mee: een welmenende figuur die ongeduldig wordt, die in deze complexe en ja, ronduit gevaarlijk wordende tijden, goede resultaten van zijn inspanningen wil zien.

Ik heb ook kribbige momenten; daar heeft dan alleen mij partner last van, en God weet dat ik mij dan kan verontschuldigen en herpakken. Als de professor, die zich de facto opstelt als Adviseur van regeringen en legers, eens zijn dagje niet heeft, doet hij uitspraken die de economische inzichten of de schrik van mensen voor andere volkeren meteen kunnen doen verschuiven, en naar ik vrees niet altijd in een gezonde richting.

 

Beeld: China in 2006, Flickr, Uwe B.

 

Excursus: bezinning over seks met kinderen van 15 september werkt positief in

Een van de meest betekenisvolle stukken die wij vorig jaar schreven, met de grootste Waarheid erin, die haar belang ook juist haalde uit het feit dat het een tegendraadse waarheid betreft, die een taboe bespreekbaar tracht te maken, is  dit over seks en misbruik in de gezinnen. Titel: “Seks en schijnheiligheid. Gezinnen spannen de kroon”
Het is veel, maar ook niet fantastisch veel gelezen. Toch vermoeden we dat onze publicatie mee de ogen heeft geopend, en het schrijven over dit onderwerp mee heeft mogelijk gemaakt.
Inderdaad, de laatste weken zien wij, zowel op sociale media als in de grote media, geregeld mensen op rustige toon vermelden, constateren, meestal zonder verder omhaal: “In de gezinnen vooral komt het voor”.
De (bevrijdende) WAARHEID is aanvaard. Een grote stap! Proficiat Vlaanderen.
Vandaag heb ik deze pennenvrucht van enkele beeldschone portretten voorzien, die van fotografe Zhanat Orazbayev uit Kazachstan, toepasselijke titels meekregen.
Enjoy
NB. Wegens problemen met de site van DWM, krijgt de lezer die op een link klikt, geregeld een “omleiding” te verwerken die naar een recent stuk van de redactie van de site voert.
Probeer dan nog een keer, of ga  naar het logo van de “bijtjesgraat” van COMMUNITY; scroll dan naar beneden, onder de hoofding “alle blogs” vindt u onze stukjes. Als u er een van aanklikt, kunt u vervolgens op de auteursnaam gaan staan met de cursor; die verkleurt dan oranje; als je doorklikt, krijg je de hele lijst van onze stukken te zien.
.

steunen

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!