Waar blijft Leuven inzake asielopvang?
Het aantal vluchtelingen dat dit jaar zijn heil zal zoeken in de EU wordt geraamd op circa 1 miljoen tegenover 282.000 in 2014. De grote meerderheid wordt opgevangen door Duitsland, maar ook een land als Zweden dat dit jaar al 160.000 vluchtelingen opving doet een flinke duit in het zakje. Ons land kreeg de voorbije maanden telkens circa 5.000 migranten over de vloer. Om de opvang van deze nieuwkomers te verzekeren wil de bevoegde staatssecretaris Theo Francken het opvangnetwerk voor asielzoekers in procedure verder uitbreiden van 16.269 eind juni tot 37.000 tegen het jaareinde. Hij riep vorige week gemeenten nog op om vrijwillig een extra inspanning te doen. In het eigen Lubbeek brengt Francken een 300-tal vluchtelingen onder in een loods op het bedrijventerrein Sint-Maartensberg langs de Diestsesteenweg en Mechelen liet vorige week weten dat het op korte termijn 200 opvangplaatsen ter beschikking stelt van vluchtelingen en voor de aanpak van de asielproblematiek in de periode 2016-2018 2 miljoen euro vrijmaakt. Waar blijft echter Leuven, de stad die zich voortdurend op de borst klopt omwille van haar hoge tolerantie voor de buitenlandse medemens. Medio september maakten de KU Leuven, het CAW Oost-Brabant, het OCMW Leuven en de stad Leuven samen bekend dat ze een Lokaal Opvanginitiatief (LOI) voor asielzoekers hadden opgericht en na renovatiewerken een tiental niet-begeleide minderjarige vluchtelingen wilden opvangen in het Kartuizerklooster van de KU Leuven. Sindsdien werd van dit LOI echter niets meer vernomen, terwijl met de nakende winter op komst de nood aan opvang hoe langer hoe meer acuut zal worden. Staan er in Leuven dan echt geen woonruimten leeg? We denken hierbij bijvoorbeeld aan de panden die de sociale bouwmaatschappij SWAL aan het Ruelenspark in Heverlee dicht liet spijkeren met het oog op latere afbraak. Omdat deze werken toch nog niet voor morgen zijn zouden die woningen wellicht zonder noemenswaardige ingrepen ter beschikking kunnen gesteld worden aan asielgezinnen.
Luc Vanheerentals
