We vroegen meer uitleg aan Kristin Rogghe van het ‘t Arsenaal, het Mechels gezelschap dat initiatiefnemer is van het project.

Een leemte vullen

Volgens Kristin Rogghe is GEN2020 geen opleiding maar een traject bedoeld voor acteurs die reeds een hele weg hebben afgelegd in acteren, regisseren of schrijven maar die nog niet echt de grote podia bereiken. Zo zijn er heel wat getalenteerde acteurs die niet verder geraken dan het sociaal-artistieke. Met het traject kunnen ze dat extra duwtje in de rug krijgen om de stap te zetten naar de professionele sector.

“In Vlaanderen stroomt nieuwe talent vooral binnen via de opleidingen. Maar we zien dat de theateropleidingen om allerlei redenen heel weinig mensen aantrekken of laten doorstromen van een andere origine. Terwijl er wel heel wat mensen van andere origine met podiumkunsten bezig zijn, maar zonder de geijkte paden te hebben gevolgd. Er is een generatie die om allerlei redenen die boot van de reguliere opleidingen zowat gemist heeft. Daardoor zijn er in de theaterwereld ook weinig rolmodellen die jongeren kunnen inspireren om een toneelopleiding als een mogelijkheid te zien. En zo blijven de podia wit. Terwijl er intussen wel een generatie staat die klaar is om professioneel mee te spelen, maar moeilijk een parcours vindt om in het veld te geraken. Het is die leemte die we willen vullen.”

“Ik hoor vaak hetzelfde verhaal bij acteurs die uit de sociaal-artistieke sector komen. Ze staan vaak voor een gesloten deur of zitten met die drempel als ze met eigen projecten naar de reguliere theatergezelschappen of -huizen stappen omdat ze die netwerken en credibiliteit missen. Hetzelfde geldt voor acteurs en theatermakers die uit een ander land komen: het is voor hen niet evident om toegang te vinden tot de theaterwereld hier. Aan GEN2020 zal bijvoorbeeld ook een acteur uit Senegal en een theatermaker uit Columbia meedoen, die al een paar jaar in Vlaanderen wonen en hun artistieke carrière hier verder willen ontwikkelen.”

“We willen de vraag vanuit twee kanten samenbrengen. Enerzijds vanuit de gezelschappen zelf die op zoek zijn naar nieuw talent, anderzijds van dat talent dat op zoek is naar een gezelschap, werkplek of publiek.”

Masterclass van bekende gezelschappen en festivals

“Het traject loopt over twee jaar en er zijn vier masterclasses per jaar die telkens door één van de partners wordt gehost. Dat kan een theatergezelschap of festival zijn. De partners zijn geëngageerd om een volledige masterclass zelf te organiseren en in te vullen vanuit hun expertise en de mensen die ze hebben.”

“Naast de inhoudelijk masterclasses zijn er ook heel wat netwerkkansen. Zo hebben partners van het project zoals NTGent, Zomer Van Antwerpen, Theater Aan Zee,…etc  zelf een centrumpositie in die culturele- en theaterwereld.  Door de samenwerkingen vallen er al heel wat drempels weg bij de deelnemers.”

“De deelnemers moeten ook een individueel traject afleggen en elke acteur of regisseur krijgt ook een mentor, bijvoorbeeld een ervaren acteur die de deelnemer kan coachen. Op het einde van het jaar organiseren we een festival met toonmomenten van voorstellingen die de deelnemers gemaakt hebben.”

“Het is niet de bedoeling dat de mensen gevormd worden om enkel mee te spelen in klassiek westerse theaterstukken. De deelnemers brengen elk hun bagage mee. We zien het als een verrijking voor het theaterlandschap zelf. Sommigen komen vanuit standup-comedy of slam poetry. Genres die een specifiek publiek hebben maar minder bekend zijn bij het gewoon theaterpubliek. De bedoeling is om de acteurs en theatermakers te ondersteunen waar ze goed in zijn en hen daarin te laten groeien. En daardoor het publiek iets nieuws aan te bieden.”

“De selectie mikt enkel op acteurs en theatermakers die de motivatie en bagage hebben om te professionaliseren. Er kunnen maximum 15 mensen deelnemen. Er zijn momenteel al negen deelnemers.”

Inspiratie uit Nederland

“In Nederland is De Nieuwe Amsterdam (DNA) al veel langer bezig met zo’n trajecten voor acteurs met een andere origine, en dat werpt zijn vruchten af. In vergelijking met Nederland staat het Vlaamse theater achter qua diversiteit omdat er geen structurele initiatieven zijn vanuit de sector. Nederland is daarom voor ons wel inspirerend.”

“De kloof is nog groot. Zelfs als gezelschappen of productiehuizen acteurs met een andere roots willen, weten ze niet goed waar ze die kunnen vinden. Het is voor veel gezelschappen meestal ook een risico omdat hun publiek nog niet die gewenning heeft aan acteurs van een andere origine. En er zijn in Vlaanderen ook heel weinig of bijna geen bekende acteurs of theatermakers van een andere origine. Dat is een van de redenen waarom een deel van de bevolking zich niet aangesproken voelt door het huidige theateraanbod: ze hebben heel weinig aanknopingspunten met wie en wat er op de planken te zien is. Door acteurs van andere origine te ondersteunen en meer zichtbaarheid te geven, kan het theater ook andere publieken aantrekken en meer een plaats van ontmoeting worden.”

“Een mentaliteitswijziging kan je niet forceren, maar door die mensen een platform te geven zodat ze kunnen overtuigen hopen we dat toch te veranderen. We beseffen ook dat er nog een lange weg af te leggen is maar we gaan er vanuit dat het de toekomst is.”

Op woensdag 9 november wordt GEN2020 feestelijk voorgesteld in het Arsenaal, met een lezing door Rachida Lamrabet en acts van Seckou Ouologuem, SIN, Fikry El Azzouzi, Dahlia Pessemiers-Benamar en Arbi El Ayachi Meer info: http://www.tarsenaal.be/

Vanaf deze week loopt  ook een tiendaagse rond “de Andere Canon”, een samenwerking tussen het Cimic en ‘t Arsenaal. Naast drie theaterproducties zijn er lezingen en debatten die het theater koppelen aan bredere maatschappelijke vragen rond multicultureel samenleven. Meer info: http://www.tarsenaal.be