Onderzoek in Afrika toonde al aan dat mannen van oudsher amper worden betrokken bij de vrouwenbesnijdenis, en dat is ook het geval voor Afrikaanse migranten die in Europa leven, blijkt uit onderzoek door het Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG). Alle praktische regelingen voor de besnijdenis worden door vrouwen gemaakt. Mannen weten amper op welke leeftijd meisjes worden besneden, wie dit doet of wat er precies wordt gedaan.

Belangrijke rol

Toch zijn mannelijke en vrouwelijke respondenten uit het onderzoek het erover eens dat mannen een belangrijke rol spelen, omdat ze zich niet verzetten tegen de besnijdenis van hun dochters en er zo impliciet mee instemmen.

“Mannen en vrouwen vertelden dat het heel moeilijk is om over gender en generaties heen over vrouwelijke genitale verminking te spreken. Er waren mannen die het met hun echtgenote nog nooit over de praktijk hadden gehad”, zegt Sarah O’Neill van het ITG over de gesprekken in België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. “Dit sluit aan op de resultaten van een Unicef-verslag in 2013, dat aantoonde dat er in zestien Afrikaanse landen maar weinig wordt gecommuniceerd tussen mannen en vrouwen over vrouwelijke genitale verminking.”

Project

Het ITG neemt deel aan het project Men Speak Out, dat de praktijk wil stoppen in België, Nederland en Groot-Brittannië. Het werkt daarvoor samen met de Belgische organisatie GAMS, de Nederlandse stichting Himilo en het Britse Forward UK.

“Om meisjes van genitale verminking te vrijwaren, moeten vrouwen en mannen kort na hun aankomst in Europa gepaste informatie over vrouwelijke genitale verminking krijgen”, zegt O’Neill. “Sommige respondenten opperden dat het met de juiste informatie gemakkelijker zou zijn om met de praktijk te stoppen en dat veel aanhangers van de praktijk ‘het gewoonweg niet wisten’”. De Respondenten suggereerden dat het nuttig zou zijn om religieuze leiders, opiniemakers en gemeenschapsleiders in het proces voor het beëindigen van vrouwelijke genitale verminking te betrekken.

Nieuwe migranten

Uit de kwantitatieve resultaten van het onderzoek blijkt dat vooral nieuw aangekomen mannelijke migranten vaker vinden dat de praktijk moet blijven bestaan. Van de migranten die in de loop van de voorbije vijf jaar arriveerden, zijn er 2,5 keer meer respondenten die vinden dat de praktijk moet blijven bestaan dan mannen die meer dan vijf jaar geleden aankwamen.

In België vond bijna 25 procent van de Guineese migranten dat de praktijk moet blijven bestaan. Van de Somalische migranten vond 16 procent dat de praktijk moet blijven bestaan, in tegenstelling tot Somalische migranten die in het Verenigd Koninkrijk (7,3 procent) en Nederland (5,7 procent) leven.

Volgens GAMS leven in België meer dan dertienduizend vrouwen en meisjes die genitale verminking ondergingen en lopen meer dan vierduizend meisjes het risico hieraan onderworpen te worden.