De echte doelstelling van de lastercampagnes tegen China is niet een voorgewende verontwaardiging, maar westerse hubris die niet kan en wil aanvaarden dat China met 18 procent van de wereldbevolking een economische grootmacht wordt naast de VS en de EU, samen 12 procent van de wereldbevolking (nvdr).

Zij kunnen zich geen nieuwe wereld inbeelden waarin hun 200-jarige koloniale en postkoloniale dominantie over de wereld niet langer een evidentie is. Deze laster alles is gedrenkt in een diepgeworteld Westers postkoloniaal racisme tegen Aziaten in het algemeen en Chinezen in het bijzonder (nvdr).

***

Na een geduldige zoektocht naar documenten heeft Luxemburgse onderzoeker Albert Ettinger de puzzelstukken over zijn onderzoek samengelegd in vier delen: Xinjiang, Tibet, Hongkong, Taiwan. Door ‘ware’ en ‘onware’ verhalen af te wisselen,  werpt dit indrukwekkende vierluik licht op een lange reeks werkelijke toestanden, die de heersende westerse ideologie liever aan de ogen van het grote publiek onttrekt.

Ettinger ontkent geenszins dat China zijn politieke en sociale problemen heeft, net als ieder land op aarde. Dat is zeker zo voor een immens groot land als China. Bestaande problemen worden in onze media uitvergroot, onbestaande problemen worden uitgevonden.

Een geschiedenis van vervalsing

1.Xinjiang

Als er een onderwerp is waarover de laatste jaren duizenden pagina’s onwaarheden werden gepubliceerd, dan is het wel over het lot van het volk der Oeïgoeren in de Chinese provincie Xinjiang.

Zoals Frans chansonnier Georges Brassens (1921-1981) zong in zijn lied ‘Histoire de la faussière’ (geschiedenis van de vervalser), is laster ‘een bibliotheek in vals hout, valse boeken die je koopt per gewicht’ (la bibliothèque en faux bois, faux bouquins achtés au poids, 1:26 in de video).

De lijst van onwaarheden over China is lang en ze samen brengen, zou hele bestanden beslaan:

• Xinjiang dat door de separatisten Oost-Turkistan wordt genoemd, zou ooit een onafhankelijk land zijn geweest;
• het terrorisme in de provincie zou slechts een uitvlucht zijn voor de Chinese regering om de onderdrukking van de islamitische bevolking te rechtvaardigen;
• China zou een genocide hebben uit gevoerd of ermee bezig zijn;
• China zou de toegang voor alle vreemdelingen hebben onmogelijk gemaakt, die de beweringen over genocide en concentratiekampen zouden kunnen nagaan.

Elk van die punten verwerpt Albert Ettinger door de veel geciteerde zogezegd ‘geloofwaardige’ getuigenissen te ontmijnen.

Men mag bij dit alles nooit uit het oog verliezen dat Adrian Zenz, de voornaamste bron van de beweringen over ‘misdaden’ in Xinjiang, een ‘verlichte geest’ is met één goddelijke missie: ‘China bevrijden van het goddeloze communisme’ (p.52).

Adrian Zenz (m) in het hoofdkwartier van Radio Free Asia in Washington DC. Foto: X @sintash7

Hoe bizar ze soms ook zijn, zijn beweringen worden vlot overgenomen, verspreid en met hand en tand verdedigd. Tegelijkertijd worden ze verworpen en zelfs belachelijk gemaakt door de echte experten op vlak van sinologie (p. 56).

Hoe bevreemdend dit ook lijkt, onze media verzwijgen elk feit dat het beeld tegenspreekt dat zij van Xinjiang schetsen. Bijna nooit geven ze informatie door over volgende zaken:

• China was wel degelijk het slachtoffer van honderden terroristische aanslagen;
• in Syrië staan duizenden geradicaliseerde Oeigoeren klaar om terug te keren voor hun jihad, hun heilige strijd;
• in de oorlog tegen de terreur is het niet China, maar het westen dat allerlei wreedheden heeft begaan: totale verwoesting van volledige landen, moordaanslagen, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid;
• de VS hebben de East Turkestan Islamic Movement (ETIM) van hun lijst van terroristische organisaties geschrapt (waar de organisatie jarenlang had opgestaan) om zich van deze jihadisten te bedienen om China te bestrijden.

Deze Oeigoerse separatisten die ‘China willen vernietigen’ worden  al lang gefinancierd en gesteund door de VS (zoals dat ook daarvoor gebeurde met Al Qaïda en IS, tot deze organisaties zich tegen het Westen keerden).

De getuigenissen van de gevluchte Oeigoeren zijn allen een weergave van de extreemrechtse maatschappelijke ideeën van deze separatistische beweging.

Dit zijn verifieerbare feiten, die men liever doodzwijgt. Bovendien, zo signaleert Albert Ettinger in zijn boek, zijn er heel wat video’s op het internet beschikbaar van buitenlandse bezoekers die een beeld tonen dat men niet in de westerse nieuwsberichten ziet. Je kunt ze bekijken op YouTube (p.79).

Deze getuigenissen tonen volle moskeeën, scholen waar Oeïgoers en Mandarijns wordt onderwezen, moderne steden in volle groei, vruchtbare landbouwgronden, winkels vol eetwaren, autosnelwegen en spoorwegen in heel de autonome provincie Xinjiang.

2. Tibet

De westerse weergave van Tibet in de westerse media vertoont heel wat gelijkenissen met die over Xinjiang. Beide separatistische bewegingen onderhouden goede banden met Washington en kunnen rekenen op ruime steun van de VS om hun subversieve activiteiten te financieren en om fake news te verspreiden als rechtvaardiging van hun anti-Chinese acties.

De anti-Chinese campagne in Xinjiang heeft de methodes gerecycleerd en aangepast die al meer dan een halve eeuw ingezet worden om de perceptie over de Tibetaanse kwestie bij het westerse publiek te sturen: onwaarheden, vervalsingen, overdrijvingen en oneerlijke interpretaties. (p.145)

• Tibet zou nooit tot China behoord hebben en was van 1913 tot 1951 zelfs een onafhankelijk land;
• voor de communistische inval was Tibet een vreedzaam land waar het goed leven was;
• Tibetanen zijn van nature een vreedzaam en niet gewelddadig  volk;
• de Chinezen hebben een genocide gepleegd door 1,2 miljoen Tibetanen te vermoorden;
• de Chinezen willen de Tibetaanse cultuur vernietigen;
• de Dalai Lama is een echte democraat en zijn regering in ballingschap is voortgekomen uit democratische verkiezingen.

Albert Ettinger weerlegt dankzij zij grondige kennis al deze argumenten  als onwaarheden op basis van een onberispelijke argumentatie  die steeds met duidelijke referenties worden onderbouwd.

Evenmin heeft hij er in zijn boek moeite mee een reeks onbetwistbare en onbetwiste waarheden aan te halen die tibetologen uit archieven in de VS en Groot Brittannië halen. Zo kan men tegenwoordig niet langer het volgende ontkennen:

• het regime van de Dalaï Lamas was een gewelddadige, feodale en corrupte dictatuur was, gefundeerd op lijfeigenschap en dwangarbeid;
• voor de communistische machtsovername in 1949 erkende  de VS en Groot Brittannië Tibet wel als onderdeel van het Chinese rijk;
• de Amerikaanse buitenlandse inlichtingendienst CIA heeft een beslissende rol gespeeld in de vlucht van de Dalaï Lama en in het opzetten van een centrale Tibetaanse ‘overheid in ballingschap’;
• de Chinese provincie Tibet kan zich vandaag roemen op een merkwaardige economische bloei.

Als die feiten eens en voor altijd zouden erkend werden en als de getuigenissen van duizenden bezoekers van het Chinese binnenland zouden ernstig genomen werden, dan zou elke weldenkende geest aanvaarden dat Tibet er alle belang bij heeft een autonome provincie te blijven in de schoot van de Volksrepubliek China (p. 210).

Albert Ettinger. La Chine – un ennemi fabriquée par la propagande? Ed. La Route de la Soie – Editions, Paris, 2024, 396 pp. ISBN 978 2493 2556 48

Dit is de vertaling van het eerste deel van de  boekrecensie Pour en finir avex les calomnies contra la Chine over Xinjiang en Tibet. In het tweede deel van zijn recensie gaat André Lacroix dieper in op de problematiek van Hongkong en Taiwan.

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Steun hier