Een doordenkertje…. België is misschien per slot van rekening toch synoniem met Best… Sommigen in gespecialiseerde groepen, waar de harten zwellen van liefde voor treinen, verwijzen zeer gebelgd bij foto’s van voertuigen van onze spoorwegen die met de verfspuit zijn onder handen genomen, naar andere landen, zoals Zwitserland, waar de treinen meer zuiver gehouden worden. Daarbij kan ik een anekdote vertellen over een ontmoeting onlangs in de trein naar Hasselt. Waar ik ook verregaande conclusies moet uit trekken. Luister.
“Tijdens me verlof in Tsjechië en Hongarije ook geen enkele trein me graffiti zien passeren daar kun je teminste (sic) Trainspotten de NMBS das de smerigste vervoerder in Europa dak (sic) ken“ schrijft een aficionado. Daar antwoord ik het volgende op: In destijds communistische regimes bijvoorbeeld, waar “law and order” heerste meer dan in ons Belgenlandje, zijn veel mensen nog altijd bang van de overheid; zoals ik onlangs tijdens een lang gesprek op de bank op het perron van Leuven en later in de trein vaststelde, in gesprek met een dame die in Roemenië opgroeide. Wij genoten beiden van het goede open gesprek; zij was directeur van een bedrijf hier, een tevreden Roemeens-Belgische dus. Haar zoontje van tien deed mee in het gesprek. Toen de conducteur langs kwam, reageerde die zeer vriendelijk en met humor op mijn hond; daarna ging hij in zijn zak en stak zijn hand naar de kleine jongen uit: er zat een paaseitje in. Het kind zo gelukkig als wat! De vrouw gaf nog verslag hoe zij heel graag in ons land is. De gezondheidszorg, het onderwijs, de veiligheid, de vrije meningsuiting. De Belgen die zeer vriendelijk zijn volgens haar; zoals ook het treinpersoneel in het bijzonder. De moeder die in Landen eraf ging, besloot: u leverde ons een bijzonder gesprek, wellicht omdat u leraar bent geweest; in Roemenië k an je zo geen goede menselijke gesprekken voeren; daar ben je altijd in angst dat iemand iets aan de Politie rapporteert! En de politie is niet mals in die landen. Je moet maar eens het begrip “Loebjanka opzoeken”. Tip: het is het martelkwartier in Moskou.
Een andere trein-hugger stelt voor dat machinisten”samenspannen en niet meer vertrekken” met een trein in deze toestand. Echt? Ik ben blij dat de NMBS een ander idee heeft van Prioriteiten.
Welk land willen we?! Welke waarden koesteren we het meest? Ik krijg de indruk dat ik toch eens moet benadrukken dat een passie voor spoorvoertuigen geen vorm van “beroepsmisvorming” mag worden. Dat we in de eerste plaats Mens en Medemens moeten willen zijn. Hoe passioneel je ook van treinen houdt, de zorg voor – letterlijk – het Uiterlijk ervan kan best van ondergeschikt belang blijven in onze Waardenschaal, toch?
Mensen, burgers, kiezers die momenteel zichzelf hoop aanpraten over de komst van een nieuw paradijs dankzij extreem rechtse politieke regeringen… die van plan zijn op VB te stemmen… die kunnen best even diep ademhalen, stilstaan, en eens diep nadenken. Nagaan wat zij écht willen.
–
Sociale Media blijven toch geregeld van erg laag niveau, wat het debat betreft. Het scheldplezier, de emotionele therapie lijkt nogal eens op de eerste plaats te komen. Zo schreef een vrouw bij het bericht over beschilderde treinen bij de Belgische spoorwegen het volgende: “Zoals ik al eens eerder geopperd heb, sluipschutters leggen en met scherp! Opgeruimd staat netjes!“. – Ik zou zeggen: kijk met mildheid naar “vandalisme”; je weet niet wat zo een dader/kunstenaar als rugzakje meekreeg. En kijk verder eens naar een goede film over sluipschutters. In deze blog heb ik van een paar films een recensie gegeven.
–
Mijn besluit op enkele weken van de verkiezingen: een PASSIE hebben is goed; dit verrijkt het bestaan, zij geeft zin en betekenis en energie.
Vandaag zijn er figuren in extreme partijen die passie opwekken bij hun volgers. We zien dat Passie vaak verblindend werkt! Je begint met mammoet-oogkleppen te kijken.
Er duiken zoals jaren geleden op fanpagina’s van iemand als de energieke leeuw uit Lubbeek personen op die van gedacht zijn dat met N-VA of VB in de regering ook hun lichamelijke kwaaltjes zoals rugpijn zullen verdwijnen!
Laat ons dat niet doen. Laat ons trachten mét Passie Rédelijk te blijven.
Dat zal een oefening zijn die inspanning vraagt, toegegeven.
Het heil van ons land, van onze gemeenschap, is dat toch waard?
