Wat het Dexiadebâcle met asielbeleid te maken heeft, is mij een raadsel, maar sommigen breien het een met het ander moeiteloos aan mekaar.  Dat we boven onze stand leven en als er geen geld is er zeker geen budgetten naar ontwikkelingshulp of goeie doelen moet gaan.  Iedereen moet rondkomen, toch?
Je moet wel zeer blasé zijn om zoiets te durven beweren.   Zeker als buiten kijf staat dat je zeer goed je kost verdient en meer overhoudt dan ruim noodzakelijk.  Alsof de crisis die ons land, deze wereld treft, een crisis is van armen in plaats van een crisis van wanverhoudingen, wanbeheer en scheefgetrokken verhoudingen.  Het zal wel aan mij liggen maar ik blijf schrikken van dit soort redeneringen.