Yevgueni was zondag tijdens de Genste Feesten de slotact op de Korenmarkt. Het plein stond afgeladen vol. Een schare trouwe kritische fans en veel die hen voor het eerst aanhoorden, jong en oud, mannen en vrouwen. Zij kwamen en oncervonden dat het goed was.

Toegegeven, Yevgueni brengt een genre waar je voor moet zijn. In de huidige muziekwereld waar alles blijkbaar sneller en harder dan wel alternatiever en unieker moet, is dat zeker geen evidentie. Yevgueni brengt immers kleinkunst, weliswaar in een modern jasje. Je kan gerust zeggen dat zij dit aloude genre van het Vlaamse terug en breder op de kaart hebben gezet, heruitgevonden zelfs.

Yevgueni heeft ondertussen drie full CD’s uit, die tot nu toe negen singles opleverden. Een behoorlijk repertoire om een degelijk optreden uit te puren dus. Het optreden start met een mix aan nummers uit vooral het tweede en derde album, die door het publiek gezapig genoten werd. Je zag mensen meewiegen, je hoorde mensen meezingen. Sommige nummers swingen erg lekker, sommige nummers zijn meer ingetogen. De teksten zijn vrolijk of herkenbaar. Luister goed en je vind in elk nummer een veelheid aan lagen, dikwijls een diepere levenswaarheid.

De eerste keer dat het plein zeer enthousiast reageerde was niet bij de intro of na afloop van een nummer. Neen, het eerste alomtegenwoordige gejuich was bij de aankondiging dat Yevgueni momenteel druk bezig is aan een vierde album. Een belofte op nog meer mooie nummers, logisch dat je spontaan vrolijk wordt. Uiteraard stelt zich dan de vraag of er opdat album een vervolg komt van de Robbie episodes. (Elk album bevat tot nog toe een nummer dat een stukje uit het leven van de fictieve Robbie verhaalt.) Voor het publiek was het zeer duidelijk, zij riepen volmondig “JA”.

Yevgueni zelf had er duidelijk goesting in, wat ze goed op het publiek wisten over te brengen. De muziek van Yevgueni is super en nodigt uit tot herhaaldelijk beluisteren. Als Live Act is Yevgueni zo mogelijk nog veel beter, ze staan er gewoon helemaal. (Bemerk ook de imposante buizenversterker.) In vergelijking met vorige jaren is het ook meer performance. Naast het brengen van hun nummers, nemen ze actief het publiek mee. De weg naar klasse entertainment is duidelijk ingeslagen, tot groot plezier van de aanwezigen.

Wat later bracht Yevgueni prima gesmaakte verrassingen : ze stoken enkele van hun bekende nummers in een ander jasje. Bij Oud en versleten werd de basgitaar ingewisseld voor een akoestische. Voor Kannibaal mocht de toetsenist plaatsnemen achter -wat ze zelf aankondigden als- oma’s orgel. Tot slot werd Nieuwe meisjes gebracht met een beatbox. Uiteraard verschilden deze nummers in meer van hun origineel dan de instrument bezetting. Het resultaat mocht zeker zijn. Dit was uitermate sterk van Yevueni.

Onder het moto voor elk wat wils, werd Nieuwe meisjes opgevolgd door Manzijn. Ook steeg het entertainment gehalte gevoelig maar werd tevens het einde aangekondigd. Het publiek wou duidelijk meer en de eerste encore had aandacht voor de jongsten, Mama ik wil papa. Ook dit nummer kwam in een andere en prima versie (waarin de toetsenist van zijn keyboard een draaiorgel maakte). Het blijft heerlijk te horen hoe de eenvoudige wijsheid van een kind overal een antwoord en oplossing voor heeft, zie het gerust als een directe boodschap.

Ze moeten bij Yevgueni gedacht hebben eindigen in schoonheid, want als tweede encore kwam het ingetogen Blijf. Dit duet met zus Delrue (Klaas Delrue is de frontzanger) was een pareltje om te horen, hoe prachtig die twee stemmen tezamen (en door elkaar) klinken. De zangeres haastte zich na het nummer weg van het podium, niets van gemerkt maar blijkbaar toch hoge spanning en veel zenuwen. Hopelijk blijft ze volgende keer om haar welverdiend en hartelijk applaus in ontvangst te nemen, want het publiek was duidelijk ontroerd.

De laatste encore mocht het publiek kiezen. Gauw werd uit het geroep duidelijk dat het Als ze lacht zou worden. Yevgueni bewijst dat ze hun fans goed kennen, want net dit nummer stond op de playlist. Het was dan ook de finale verrassing, want ook dit nummer kwam in een nieuwe versie. De rust keerde weer, want er werd akoestisch gespeeld. Yevueni ging collectief zitten : een zanger, een xylofoon, twee akoestische gitaren en een tamboerijn.

Yevguenig bracht een knaller van een optreden op de Genste Feesten, een magnifieke performance. Het spreekwoord de afwezigen hadden ongelijk is hier absoluut op zijn plaats. Maar niet getreurd, Yevgueni blijft komende maanden niet stil. Dus kijk gauw wanneer je hen Live kan aanschouwen. (http://yevgueni.be/content2/optredens.php?page=be) Verder blijft het uitkijken naar hun vierde album, dat momenteel in de steigers staat. En daarnaast stiekem hopen op een Live DVD ?