Deze – nochtans noodzakelijke en door het personeel gewenste – herstructurering van de civiele bescherming is slecht doordacht, niet goed overwogen door de leidinggevenden en biedt geen enkele operationele of strategische visie. Uitsluitend  sluwe  politieke en zuiver budgettaire overwegingen liggen aan de basis van deze herstructurering, hervorming genoemd. 

4 van de 6 eenheden zullen verdwijnen: alleen de eenheid van Brasschaat (thuishaven van minister Jambon), vlakbij Antwerpen, en de eenheid ven Crisnée, aan de grens met Limburg zullen blijven bestaan … Van een geografische dwaling gesproken: alle krachten zullen in het Noordoosten van het land geconcentreerd zijn, maar wel door alle burgers worden gesubsidieerd.

Wanneer in de kerncentrales van Tihange of Doel het nucleair noodplan  in werking treedt, zullen de door onze minister van binnenlandse zaken zorgvuldig gekozen kazernes rechtstreeks getroffen worden omwille van de dominante windrichtingen. Alweer een blunder.

Bovendien glijdt de hulpverlening aan de bevolking, toch de kernopdracht bij uitstek, nu langzaam maar zeker af naar een regionalisering of zelfs privatisering (stijging van de kosten voor de burger?).

In de hoop hun werk te kunnen behouden, zullen de personeelsleden van de civiele bescherming moeten postuleren voor de betrekking, die ze reeds bekleden(?!?!),en een test/ vergelijkend examen moeten afleggen over materies, waarvoor ze reeds officieel erkende brevetten hebben behaald. Met als gevolg dat meer dan 30 procent van het personeel  in functies zal terugkomen, die helemaal niets te maken hebben met hun huidige beroep van redder. En een deel van de laureaten zal dan degraderen of in graad worden teruggezet omdat de plaatsen beperkt zullen zijn.  

Totaal absurd! Wat een verkwisting! Wat een geknoei! 

De verantwoordelijken van deze herstructurering miskennen de deskundigheid en ervaring van het personeel en misprijzen deze mensen. 

Het is dus met tegenzin, maar wel heel vastberaden, dat wij beslist hebben dit nationale feest aan ons te laten voorbijgaan in onze respectievelijke kazernes, daar waar we vinden dat we de hele Belgische bevolking het best kunnen dienen en het dichts bij de burgers kunnen staan. 

Het gemeenschappelijke vakbondsfront, 

ACV-CSC-ACOD-CGSP