Navalny is niet uit de krant weg te slaan. En dat is goed. Zijn lijdensweg in de isoleercel, zijn ziekte, de pesterijen die hij ondergaat. Dat steekt schril af tegen het lot van iemand die nochtans alle aandacht van de pers en media zou verdienen: Julian Assange.

Die zit ook in een isoleercel, is ook erg ziek, en hem hangt een uitlevering aan de VS boven het hoofd, waar hij geen kans maakt op een eerlijk proces en 174 jaar gevangenisstraf wacht. Maar Assange komt niet in de krant.

Ook niet toen hij vorig najaar door 40 europarlementsleden was genomineerd voor de Sacharovprijs, nota bene in het leven geroepen als hart onder de riem voor dissidenten en klokkenluiders.

Hoe komt dat? Hij is nochtans een martelaar voor de persvrijheid. Zijn misdaad? Het vrijgeven van geheime documenten, onder andere: het onthullen van de martelingen in Abu Graib, de beruchte gevangenis in Bagdad, en andere oorlogsmisdaden in Irak, de illegale oorlog die door Bush en Blair ontketend werd door een web van leugens.

En nu wordt hij vervolgd op basis van de Espionage Act uit 1917 , een wetgeving tegen spionage voor de Eerste Wereldoorlog, maar die nu van onder werd het stof gehaald om klokkenluiders te vervolgen en journalisten overal ter wereld het zwijgen op te leggen.

Dit belangt de pers direct aan. In het Europarlement gaf Stella Morris, de vrouw van Assange, die zelf juriste is, naar aanleiding van die nominatie een pakkende getuigenis en een vlammende requisitoir in het Europees Parlement: dit is een politiek proces tegen iemand die persvrijheid heeft verdedigd en een grote bijdrage heeft geleverd aan het democratische recht op de onthulling van oorlogsmisdaden.

Hij wordt onmenselijk behandeld, in het Engelse Guantánamo, de Belmarsh-gevangenis. Hij krijgt nauwelijks bezoek, krijgt nauwelijks toegang tot zijn advocaten en geen toegang tot zijn volledig dossier. En ook met zijn medische toestand wordt geen rekening gehouden en hij krijgt niet de nodige verzorging.

Waarom komt dit misbruik van recht en deze wantoestanden niet in het nieuws, in tegenstelling tot die van Navalny? Die vraag achtervolgt mij al maanden, jaren eigenlijk. Het kan er bij mij niet in: de zogenaamde mainstreammedia publiceerden stuk voor stuk gretig de informatie van WikiLeaks, maar nu zwijgen ze als vermoord, nu hij een behandeling krijgt die een aanfluiting is van het internationaal recht, het strafrecht en van de mensenrechten. Hoe kan dat? Hij is tenslotte een van hen, een journalist.

Wat ook de redenen zijn, het stilzwijgen van de pers over hun collega Julian Assange is schuldig verzuim

Heeft het ermee te maken dat de lastercampagne via Zweedse verkrachtingen – die er geen waren – , haar werk heeft gedaan en alle weldenkende zich van die man die in een kwaad gerucht staat, hebben afgewend? Heeft hij te radicale denkbeelden? Dat laatste zou mij verwonderen, want de uitspraken en geschriften van Assange worden nergens geciteerd, hoewel ze vaak zeer interessant zijn.

Of is het gewoon ouderwetse Koude Oorlogslogica? Navalny is een dissident van de vijand en Assange is een slechterik die grote bondgenoot Amerika in de weg loopt, want ja, Abu Graib blijft een van de donkerste bladzijden uit de recente Amerikaanse geschiedenis en een blijvende blaam voor de US Army.

Dit is wat de VS en de mainstream media Julian Assange verwijten. Onze eigen oorlogsmisdaden aanklagen. Not done.  Foto: screenshot YouTube WikiLeaks

Is het dat? Misschien wel. Maar ik kan het niet geloven. Al die kritische journalisten! Belt de Amerikaanse ambassadeur naar de hoofdredactie? Dat kan je je toch niet voorstellen. Maar wat is het dan?

Misschien kan dit stukje toch dit stilzwijgen helpen doorbreken. Of zal men oordelen dat het misschien toch niet dringend genoeg is? Nochtans: Assanges toestand is, volgens zijn vrouw, ernstig. Zijn leven is bedreigd.

Haar stem sloeg over van emotie toen ze dit zei in het Europese Parlement. Hij wordt net als Navalny cynisch geofferd voor nietsontziende machtspolitiek, die dissidenten en klokkeluiders monddood willen maken. Wat ook de redenen zijn, het stilzwijgen van de pers is schuldig verzuim.

Zie alle artikels over Julian Assange en WikiLeaks in ons Dossier.