Het is de verdienste van deze enquête dat we nu eindelijk een goed beeld hebben van wat de Vlaming wil. Nu is het aan de politiek om maatregelen uit te werken die tegemoet komen aan hetgeen de bevolking wil. Gelukkig is dat niet zo moeilijk omdat die maatregelen al bestaan en in andere landen al met succes worden toegepast.
milieuzones
In Duitsland is Berlijn het prototype van een leefbare stad zoals het in Vlaanderen zou kunnen. De Duitse hoofdstad bant vrachtwagens en vervuilende auto’s uit de druk bewoonde gebieden. Dat scheelt een hoop ongezond fijn stof en geeft de openbare ruimte terug aan fietsers en voetgangers. In Vlaanderen krijgen die milieuzones vandaag geen kans.
Overal ter wereld worden gedurfde beslissingen genomen om steden autovrij of autoluw te maken. Denk maar aan de autovrije handelscentra in de meeste Nederlandse binnensteden. In Vlaanderen is zelfs het aanduiden van één enkele winkelwandelstraat een ware groene revolutie. En echte autovrije centra zijn er nauwelijks, op Gent en Brugge na.
Ecologische wijken
Terwijl de Vlaming luidop droomt van duurzaam wonen is er hier nog steeds geen enkele ecologische wijk gebouwd. Daarvoor moet je naar Amsterdam, Culemborg (Nederland), Londen, Stockholm, Malmö, Kopenhagen, Freiburg… In die steden krijgt openbaar vervoer voorrang op de auto, is de straat terug een speel- en ontmoetingsplek, wonen de mensen er kleiner maar aangenamer en groener, en gezonder ook, ….
Echt ecologische of duurzame wijken zijn er niet, hoogstens aanzetten. Sommige van die plannen zoals voor de Tweewaterswijk in Leuven of de geplande wijk aan de Gasmeterlaan in Gent zien er schitterend uit. Maar in de praktijk staat de Vlaamse regering ook toe dat nieuwe woonuitbreidingsgebieden – zelfs overstromingsgebieden – verder volgebouwd worden met klassieke verkavelingen terwijl er nog meer dan 400.000 percelen beschikbaar zijn in de woongebieden.
Bossen bijplanten
Landen zoals Denemarken en Ierland plantten de voorbije jaren respectievelijk 16 000 ha en 38 000 ha bossen aan. In Vlaanderen daarentegen blijven er constant bossen verdwijnen. Dagelijks 11 voetbalvelden. Minister Schauvliege heeft een boscompensatiefonds van 6 miljoen EUR ter beschikking maar vindt de beschikbare grond niet.
In Vlaanderen moeten we met lede ogen aanzien dat er bij ons steeds meer open ruimte verdwijnt. Door de herziening van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen kan er nog maar eens 7.000 ha industrieterreinen bijkomen terwijl er nog 12.000 ha beschikbaar is en terwijl er nog veel vervuilde terreinen gesaneerd moeten worden.
Dromen doen uitkomen
De Vlaamse regering met de ministers Peeters en Muyters op kop doet steeds uitschijnen dat dromen kan maar veranderen niet. De vele voorbeelden uit het buitenland bewijzen dat deze dromen wel degelijk kunnen uitkomen.
Dirk Peeters is Vlaams parlementslid voor GROEN!
