Op maandag 12 augustus bekritiseerde Bernie Sanders The Washington Post omdat deze oneerlijke berichtgeving over hem bracht. Hij deed dat op een bijeenkomst in New Hampshire:  “Weet iedereen hier hoeveel belasting Amazon vorig jaar heeft betaald?” vroeg Sanders aan de menigte. “Niets!” antwoordde de menigte terug. “Kijk, ik stel dat altijd aan de orde, en daarna vraag ik me af waarom The Washington Post, die eigendom is van Jeff Bezos, die de baas is van Amazon, geen bijzonder goede artikelen over mij schrijft. Ik weet niet waarom,”  zei Sanders schertsend.

De reactie van de media was snel en woedend. Media variërend van NPR tot CNN tot Fox News beweerden dat Sanders opmerkingen Trumpachtig waren. CNN insinueerde meerdere malen dat er geen bewijs was voor Sanders’ beweringen van partijdigheid door The Washington Post. Dat schoot zelfs voormalige mainstream journalisten in het verkeerde keelgat. Caitlin Johnstone schrijft hierover op haar website caitlinjohnstone.com. (17 augustus 2019) en ook waarom de media hiermee hun eigen ruiten ingooien.

Na dagen van belachelijke, hysterische kwaadheid van de pratende hoofden der massamedia, die reageerden op de volkomen terechte bewering van senator Bernie Sanders dat The Washington Post oneerlijke vooringenomenheid heeft getoond tegen zijn campagne, zijn mensen met uitgebreide ervaring in de mainstream media, die de leugens beu zijn, stevig begonnen terug te slaan.

Voormalig MSNBC-producent Jeff Cohen heeft een artikel gepubliceerd in Salon getiteld ‘Memo aan mainstream journalisten: matig jullie nepverontwaardiging; Bernie heeft gelijk over vooroordelen”. Cohen vertelt uitgebreid over zijn ervaringen met de wijze waarop publicaties van mediabedrijven een eenvormig pro-establishmentverhaal afsteken dat door hun hele verslaggeving heen loopt, zonder dat hun medewerkers hiertoe rechtstreeks van hun supervisors opdracht toe krijgen (hoewel dat soms ook gebeurt). Hij schrijft als volgt:

“Dat gebeurt vanwege het groepsdenken. Omdat de redacteuren en producenten die de leiding hebben weten – zonder dat het hen wordt verteld – welke zaken en bronnen verboden zijn. Er hoeven bijvoorbeeld geen orders te worden gegeven aan gewone journalisten om te begrijpen dat de zaken van de baas van het bedrijf of de topadverteerders verboden terrein zijn, strafrechtelijke aanklachten uitgezonderd.” Er is geen memo voor nodig om het perspectief in te perken – het selecteren van alle gebruikelijke experts uit alle gebruikelijke denktanks om alle gebruikelijke dingen te zeggen. Denk aan Tom Friedman. Of Barry McCaffrey. Of Neera Tanden. Of een van de clubleden van de elite waarvan is bewezen dat ze keer op keer ongerijmd ongelijk hebben over nationale of mondiale zaken.”

Cohen’s uiteenzetting volgt op het fenomenale fragment dat onlangs werd uitgezonden op de show van The Hill, Rising, Daarin vertelden voormalige MSNBC-ster Krystal Ball en haar medepresentator Saagar Enjati beiden over hun ervaringen met de wijze waarop toegang tot journalistiek, financiële prikkels, prestigeprikkels en groepsdruk werden gebruikt om ieder van hen in de richting van het beschermen van establishmentverhalen te duwen in hun respectievelijke mainstream mediacarrières. Ball zei op een bepaald moment dat ze letterlijk op kantoor werd ontboden, in de aanloop naar de verkiezingen van 2016, en dat het haar verboden werd om kritisch over Hillary Clinton te berichten zonder voorafgaande goedkeuring. Ze zei ook dat je als je een baan hebt in de mainstream journalistiek “je weet wat je moet doen om wel of niet te worden beloond en waarvoor je wordt gestraft.”

“Het is niet noodzakelijk dat iemand je vertelt hoe je je verslaggeving moet doen. Het is zo dat als je je verslaggeving anders zou doen, je niet bij dat instituut zou worden aangenomen,” zei Enjati. “Het lijkt er dus op dat het systeem zo is ontworpen dat als je niet al binnen dit kader past, het je geen stem geeft. En als je het per se toch anders zou doen, alle stimuleringsstructuren met betrekking tot je loon, je promotie, je collega’s die je schouderklopjes geven, allemaal zouden verdwijnen. Het is dus een systeem van bevestiging, waardoor je er niet aan zal denken dat pad in te slaan.”

Screenshot cnn.com

Matt Taibbi van Rolling Stone heeft zich ook opgeworpen om weerwoord te geven tegen de absurde ontkenningen van vooringenomenheid van de gevestigde media. Hij publiceerde een nieuw artikel met de titel:

“De campagnepers: leden van de 10 procent doen de verslaggeving voor de één procent – Mediabedrijven gerund door de rijkste mensen van het land kunnen niet anders dan de denkwijze van hun eigenaars projecteren.”

Taibbi, die een bekroonde journalist is met veel ervaring in de nieuwsmedia-industrie, schrijft dat pro-establishmentverhalen in de reguliere pers niet naar voren geschoven worden vanwege een uitdrukkelijk bevel, gegeven door de oligarch die het medium bezit, maar omdat “We allemaal weten wat er wel en niet nodig is om schouderklopjes in newsrooms te verdienen.”

Taibbi schrijft het volgende:

“De nieuwsmedia worden nu op dezelfde wijze als banken, de tabaksindustrie en zorgverzekeraars uitgekotst en weigeren dit te begrijpen. Fouten zoals de berichtgeving over de massavernietigingswapens in Irak zijn een probleem, maar het grootste probleem van de media is precies de leegheid en het clubachtige onvermogen om op welke manier dan ook op kritiek te reageren, behalve deze af te doen als foute informatie en dwalingen. Alle kritiek op media gelijkstellen met Trumpisme is benzine op het vuur gooien.

“Het publiek is niet dom. Het ziet dat bedrijven als CNN en NBC bezittingen van miljarden dollars zijn, die shows aan de man brengen, gepresenteerd door grootstedelijke miljonairs. Een Vanderbilt zoals Anderson Cooper of een halvegare erfgenaam zoals Chris Cuomo die kolen schept voor Comcast, Amazon, at&T, of Rupert Murdoch is de standaardopstelling.”

Taibbi heeft gelijk. Het vertrouwen in de massamedia blijft dalen, en die stomme, onzinnige hitsige uitvallen die ze doen wanneer ze bekritiseerd worden, maken het alleen maar erger.

Wat me hier het meest aan stoort, is dat die nepverontwaardiging over de kritiek van Sanders op The Washington Post volledig onnodig was voor alle betrokkenen. Ze hadden het gewoon kunnen negeren en het laten begraven door het nieuwsgebeuren, maar ze zijn zo afgeschermd in hun kleine echokamers dat ze serieus geloofden dat ze het publiek zover konden krijgen om zich hiertegen te verdedigen. De algemene consensus was zoiets als “Ah ha! Bernie heeft die mediakritiek geleverd, waarover we het allemaal eens waren dat niemand het meer zou mogen doen! Deze keer hebben we hem, jongens!”

En het enige dat ze hiermee bereikten, was eerlijke journalisten de kans geven om het publiek te informeren over de insidertrucs van hun vak. Je kunt er absoluut zeker van zijn dat de informatie die door Cohen, Ball, Enjati en Taibbi aan het publiek is verstrekt, gedurende de hele Sanderscampagne op grote schaal blijft circuleren als reactie op de steeds schriller wordende stortvloed van lasterpraat van het establishment, waardoor de betovering van het vertrouwen in de mainstream media wordt verbroken voor iedereen die dit waarneemt.

Al deze vernietigende insiderkritiek van de Amerikaanse mainstream pers valt samen met een nieuwe peiling van Rasmussen dat minder dan een derde van de Amerikaanse bevolking gelooft in het verhaal dat de mediabedrijven vertellen over de zeer verdachte dood van de aangeklaagde souteneur Jeffrey Epstein. Ondanks de dwaze dwang van de massamedia om iedereen die het officiële verhaal over Epstein in twijfel trekt als een getikte ‘samenzweringstheoreticus’ te brandmerken, zei slechts 29 procent van de ondervraagden dat ze geloofden dat Epstein zelfmoord had gepleegd zoals ze werd verteld, terwijl 42 procent gelooft dat hij vermoord is. Nog nooit in mijn leven heb ik zo’n wijdverbreide en onmiddellijke afwijzing gezien van een door de gevestigde orde verspreid verhaal in de Verenigde Staten.

Dit is enorm belangrijk. De hele imperiale onderdrukkingsmachine wordt bijeengehouden door agressieve plutocratische propaganda; de bekwaamheid van de heersende klasse om de wijze waarop mensen denken, handelen en stemmen te manipuleren, is het enige dat het publiek ervan weerhoudt de kracht van hun aantal te gebruiken om echte veranderingen af te dwingen en een nieuw systeem te creëren dat niet is gebouwd op eindeloze oorlog, ecocide en uitbuiting . De propagandamotor van de massamedia bevindt zich nu op het zwakste en meest kwetsbare punt ooit, en de pogingen van de narratieve managers om de controle terug te krijgen, zetten ze alleen maar meer in hun hemd.

Macht is het vermogen om te bepalen wat er gebeurt. Absolute macht is het vermogen om te controleren wat mensen denken over wat er gebeurt. Onze machthebbers verliezen in een hoog tempo deze absolute macht.

Mensen worden wakker.

Deze vertaling van het artikel Mass Media’s Phony Freakout Over Bernie’s WaPo Criticism Is Backfiring van journaliste Caitlin Johnstone werd overgenomen van Vertaal Slag