Schoolkinderen verplichten om met fluojasjes naar school te gaan. Er worden immers nogal wat kinderen op weg van en naar school aangereden door wagens.

Motorrijden ontmoedigen door een onmogelijk rijbewijskluwen in te voeren. Er worden immers nogal wat motorrijders aangereden door een wagen.

Fietsers verplichten om een helm en fluojasje te dragen. Er worden immers nogal wat fietsers aangereden door een wagen.

En zo kunnen we nog even voortgaan met allerlei voorstellen die de staatssecretaris wil realiseren om de verkeersveiligheid te verhogen.
Opvallend daarbij is dat het allemaal voorstellen zijn die van de slachtoffers de schuldigen maken.

Bij ongevallen met motoren bijvoorbeeld geven verschillende onderzoeken aan dat de helft van die ongevallen veroorzaakt wordt door automobilisten die zich niet aan de regels houden. 

Meestal gaat het om het niet-respecteren van de voorrangsregels. Diezelfde studies geven aan dat ongeveer 16 procent van de ongevallen te wijten is aan het verlies van controle over de motor door de bestuurder (uit de bocht vliegen bijvoorbeeld).  Eén tot drie procent van de ongevallen zou te wijten zijn aan technische mankementen.

België is één van de Europese landen waar veel gefietst wordt (in het vlakke gedeelte al iets meer dan in de rest van het land). Normaal zie je bij een toename van het aantal fietsers een afname van het aantal ongevallen tussen wagens en fietsers. In België is dat echter niet zo. Meer fietsers betekent hier gewoon meer ongevallen.

Wie alle studies naast elkaar legt, kan er niet naast dat we met een ongelooflijk groot probleem zitten: de auto’s maken de straten onveilig. Dat leidt tot absurde toestanden als ouders die hun kinderen met de wagen naar school brengen omdat het te voet of met de fiets niet veilig is. Ook al wonen ze binnen een straal van 500 meter van de school.

En dan hebben we even niet over de impact die al die wagens hebben op het milieu: fijn stof, CO2-uitstoot, lawaai, …

Waarom hebben we eigenlijk die wagen nodig?

Om ons te verplaatsen van punt a naar punt b. Kan dat dan enkel met de wagen? Ja, dus, want in België is alles erop voorzien dat je jezelf met de wagen van punt a naar punt b verplaatst. 

Veel mensen geraken enkel op hun werk met de wagen, anderen nemen de trein, maar raken enkel aan het station met de wagen. Je zou die verplaatsing ook te voet, met de fiets of met de motor kunnen doen, maar met al die wagens op baan is dat niet zo veilig. En zo is de cirkel rond.

Als onze beleidsmakers dus structureel iets willen veranderen, zullen ze uit dat vicieuze cirkeltje moeten treden. Het ziet er echter niet naar uit dat ze daartoe bereid zijn. 

Alle voorstellen zijn er immers op gericht om de wagen vrije baan te geven en de rest van de weggebruikers met de vinger te wijzen en zelfs extra beschermingsmaatregelen op te leggen om zich te beschermen tegen die wagens.

Het is begrijpelijk dat Fietsersbond, scholen, jeugdbewegingen, en zelfs de Motorcycle Action Group zich bezighouden met fietsers, voetgangers motorrijders te informeren over hoe ze zich kunnen beveiligen tegen al die wagens. 

Maar van de overheid verwachten we dat ze het probleem bij de wortel aanpakt en dringend werk gaat maken van en gaat investeren in andere vormen van mobiliteit dan de automobiliteit.

Maar die omwenteling in het beleid zal er enkel komen als actiegroepen en belangenverenigingen veel harder, duidelijker en manifester gaan mobiliseren en sensibiliseren voor andere structurele oplossingen voor het mobiliteitsprobleem. Beter nog vandaag dan morgen.