Het kan raar lopen in onze maatschappij ten tijden van deze crisis. Aan de ene kant geeft Nieuwsuur aan dat het WHO blijft hameren op ‘testen, testen, testen’, zegt ‘Groningen’ dat ze genoeg testen hebben, terwijl in Brabant bijna geen testkit meer te bekennen is. Aan de andere kant sprak de premier enkele dagen geleden nog de zware woorden over ‘groepsimmuniteit’ om de ouderen en zwakkeren in onze maatschappij te beschermen, maar geen lockdown. Echter sinds een dag wordt er gesproken over een ‘intelligente lockdown’. Wie kunnen we nog geloven? 

Groepsimmuniteit
Laat het duidelijk zijn: de groepsimmuniteit is compleet van de baan, nadat de premier deze duidelijke woorden heeft gezegd met in zijn slipstream drie ministers: zoveel mogelijk thuis blijven, handen wassen, niet meer dan drie mensen op bezoek, geen openbare bijeenkomsten meer, handhaving middels boetes. Op die manier wordt getracht om het Coronavirus in te dammen en niet op grote schaal te laten verspreiden, wat onmiddellijk inhoudt dat er geen groepsimmuniteit opgebouwd kan worden. Nu had viroloog Ab Osterhaus en andere wetenschappers in binnen- en buitenland duidelijk te kennen gegeven, dat om op die manier een groepsimmuniteit op te bouwen, dit veel te lang zou duren. Welnu, dat is in het Torentje dus ook binnengedrongen en dus gaan we over op plan 2: de intelligente lockdown, wat net nog geen 1.5 meter weg is van een echte lockdown.
Tja, het is ook moeilijk om te zeggen, dat de ander gelijk heeft, dus daarom geen total lockdown – zoals in de meeste omliggende landen – maar een intelligente lockdown. Er is ook heel lang erover nagedacht om zoiets te kunnen verzinnen: advies om niet de straat op te gaan, bepaalde dingen niet te doen, boetes opleggen om de orde te handhaven, maar een ieder blijft zelf verantwoordelijk. Knap hoor, hulde die dit verzonnen heeft.

Testen
In Groningen schijnt op een of andere manier genoeg testcapaciteit te zijn. Het probleem is er dus gewoon niet: neem materiaal overal in Nederland af en stuur dit met speciale koeriers naar het lab in Groningen. Dan kunnen er in ieder geval genoeg mensen onderzocht worden.
De vraag is alleen, waarom zijn daar wel genoeg testen en ergens anders niet. Dat ligt iets moeilijker dan er op tv zo snel uitgelegd werd. Een testkit – en zeker voor het Coronavirus – moet goedgekeurd zijn door de WHO en FDA; als dat gebeurd is, kunnen de kits op de markt worden gebracht (= officiële goedkeuring). Echter dan is het lab er nog niet, want elke keer als een leverancier een nieuwe batch maakt (= zoveel kits als hij in één keer kan aanmaken), wordt er een monster van de kits getest door de leverancier zelf, waarna, na goedkeuring, de testkits verkocht worden aan de klanten, met de juiste papieren. Het lab doet dan van elke nieuwe batch een ingangscontrole (= validatie) om zeker te weten dat de nieuwe kits op exact dezelfde manier dezelfde resultaten geven als de eerder gebruikte kits. Het kan toch niet zo zijn, dat kit 1 een positieve reactie geeft voor het Coronavirus en geel kleurt en dat kit 2 ook een positieve reactie voor het Coronavirus maar dan wel blauw kleurt. 

Elke kit moet goedgekeurd zijn door de WHO en / of FDA, gestandaardiseerd zijn door de leverancier en gevalideerd door de analist die belast is met de ingangscontrole van nieuwe kits en reagentia volgens de heersende kwaliteitsvoorschriften.
Op dit moment zijn een aantal leveranciers bezig met de FDA-approval of een andere toestemming, zodat men op de markt kan komen met een testkit, binnen enkele dagen cq weken. 

Waar wordt naar gezocht
Als men gaat googelen kan men genoeg leveranciers vinden, die met een of andere test op de markt komen, gaan komen of reeds een testkit op de markt hebben. Maar dan komen er meteen een aantal vragen op tafel: waar testen we tegen, antistoffen tegen het virus, IgG of IgM, of willen we het virus direct aantonen, doen we een Elisa, of een andere test of proberen we het virus te kweken op een bepaalde cellijn (monolayer) of in een dierproef en ga zo maar door.
Belangrijk bij deze vragen is meestal wat we reeds weten over het virus en daar hoor je weinig wetenschappers over. Er is één artikel geweest van een laboratorium in Australië die het virus kon kweken op een cellijn in het laboratorium en dit kon bevestigen met genetisch materiaal wat was ontvangen vanuit de provincie rond de stad Wuhan. Belangrijker is m.i. één artikel dat sprak over twee verschillende ‘stammen’ Coronavirus, nl. de agressieve stam (L-strain) die rondzwerft in Italië en de minder agressieve stam (S-strain) die rondgaat in China. Belangrijk is dan te weten, klopt dat er meerdere strains zijn en dat landen één of meerdere strains kunnen hebben en wat is er dan in Nederland. 

Daarnaast is dit Coronavirus een broertje of zusje van het SARS-virus en het MERS-virus en zouden we daar ook meer van kunnen leren (zie ook het Magazine Het Coronavirus). SARS kwam ook in China als eerste voor in 2002, waarschijnlijk ook bij een vleermuis en het MERS-virus bij kamelen in het Midden-Oosten in 2013. Misschien moet / moest daar wat meer onderzoek naar gedaan worden. Opvallend is wel dat viroloog Roel Coutinho deze week zo tussen twee regels door, liet vallen, dat er te weinig aandacht is geschonken aan het Coronavirus-onderzoek de laatste jaren.
Zeker als je kijkt op de site van European Patent Office (EPO.org), waar het volgende staat te lezen: “ … De uitvinding heeft betrekking op een nieuwe stam van ernstig acuut respiratoir syndroom (SARS) -gebonden coronavirus, resulterend uit een monster verzameld in Hanoi (Vietnam), referentienummer 031589, nucleïnezuurmoleculen afkomstig van het genoom daarvan, eiwitten en peptiden gecodeerd door genoemde nucleïnezuurmoleculen en meer in het bijzonder proteïne N en de toepassingen daarvan, bijvoorbeeld als diagnostische reagentia en / of als een vaccin … “ (25 juni 2005).   

Afsluitend
Blijven er toch nog steeds drie vragen over: 

• waar is de uitbraak ontstaan; komt het van de vleermuis of was er wat anders aan de hand
• hoe komt het dat het virus zo snel over de gehele wereld kon verspreiden en zijn er meerdere strains
• mensen die niet ziek worden, maar wel het virus krijgen, kunnen die virusdrager worden en op die manier weer andere mensen besmetten

© KhamakarPress / 24.03.2020