Nasser al-Hawary toont getuigenissen van families wier geliefden dood geslagen zijn toen ze gevangen werden gehouden door een van de vele milities die grote delen van Libië controleren. De foto’s laten bloederige lichamen zien.

“Sinds de revolutie zijn minstens twintig mensen dood geslagen terwijl ze werden vastgehouden door milities, en dat is nog een voorzichtig cijfer. Het echte cijfer ligt wellicht veel hoger”, zegt Hawary.

Hawary, een salafist, was geen voorstander van het Khaddafi-regime. Hij was een politiek opponent van Khaddafi en de geheime politie zette hem meermaals achter de tralies. Daarbij werd hij ook geslagen. Hij slaagde erin naar Egypte te ontsnappen en keerde na de revolutie in zijn land terug.

Wraakacties

Nog steeds vinden wraakacties plaats tegen Khaddafi-aanhangers en tegen zwarte Libiërs, die door de rebellen worden gezien als huurlingen van het Khaddafi-regime.

Verschillende maanden geleden werd de 28-jarige Muhammad Dossah ontvoerd door gewapende militieleden aan een controlepost in de stad Misrata. “Ik weet niet of hij nog leeft”, zegt zijn broer Hussam Dossah. “We hebben niets meer van hem gehoord sinds hij aan de controlepost verdwenen is. De politie die zijn verdwijning onderzoekt, zegt dat het spoor dat ze had doodloopt.”

“Hij kan ontvoerd zijn omdat hij is zwart is, of omdat de gewapende mannen zijn auto wilden. We zijn Libiërs maar mijn vader is afkomstig uit Tsjaad.”

Schoten in Tripoli

De Nationale Overgangsraad had beloofd om de meer dan zesduizend gevangenen voor de rechter te brengen of vrij te laten. Toch is maar een klein deel vrijgelaten. De wreedheden van de rebellen blijven onbestraft.

Zelfs in de grote steden waarover de Nationale Overgangsraad de controle zegt te hebben, zijn gewapende milities te zien.

In Tripoli zijn ‘s nachts, en soms ook overdag, regelmatig schoten te koren. “Al jonge mannen hier hebben vuurwapens”, zegt de voormalige rebel Suheil al Lagi.

“Ze zijn het gewoon geraakt om politieke meningsverschillen en kleine ruzies op die manier op te lossen; of ze beroven anderen die wapens gebruiken. De hoge werkloosheid en financiële problemen maken de situatie alleen maar erger.”

Aidstest

Buiten Tripoli eisen haveloze militieleden vaak geld van de mensen die langs hun controleposten komen, vooral als het om zwarten of buitenlanders gaat. Toen wijzelf langs een controlepost in Misrata kwamen, besliste een militielid dat buitenlanders alleen hun reisdocumenten terugkregen als ze eerst een aidstest ondergingen. Pas een interventie van anderen voorkwam dit.

“We zijn ons bewust van de problemen waar ons land mee kampt en we proberen ze op te lossen”, zegt Hassan Issa, lid van de Nationale Overgangsraad. “Het is momenteel niet makkelijk om alle groepen onder controle te krijgen”, zegt een ander lid, Abdel Karim Subeihi.

“Dit is niet het nieuwe Libië waarvoor we gevochten hebben”, zegt de voormalige rebel Suheil al Lagi. “Misschien moeten we opnieuw naar de wapens grijpen als de corruptie en hebzucht aanhouden. Maar dan nu tegen de nieuwe regering.”