De vraag naar censuur op ons verleden slaat toe bij de acties rond het imposante ruiterstandbeeld van Leopold II aan het Brussels Kroonplein. Waarbij Trumpiaanse ontevredenheid of politieke correctheid aangestuurd door wereldverbeteraars, ons gaan zeggen wat kan en wat mag?
Je begint bij Koning Leopold II (Congo Vrijstaat) en bij diens tijdgenoot Charles Woeste (verdediger kinderarbeid en tegen leerplicht) allicht? Maar ga je stoppen bij de Belle Epoque?
Of plaatsen we overal terug heiligenbeelden met hun stereotiepe verbloemde iconografie? Met weloverwogen wafelijzeren compensaties voor andersgelovigen?
Thomas Vinçotte (geboren in Borgerhout, gestudeerd in Brussel en Paris, lid van ‘les XX’, leraar in Antwerpse Academie, overleden in Schaarbeek) is een van onze beste beeldhouwers. Wat een geluk voor het museum dat er alle weggenomen middelmatige beelden als entrepôt central bij zou moeten nemen…
Waartoe Robbrecht & Daem vandaag in staat zijn met het iconische Beursgebouw in hartje Brussel, dat verdient onze verontwaardiging die ertoe kan doen.
Correcties op het verleden doe je niet zomaar door eenmalige schuldbekentenissen (met de aanwezige believers). Maar misschien inderdaad door in confrontatie een goed artistiek project te plaatsen zoals Brussels Minister Bernard Clerfayt een monument voor de slachtoffers voorstelt. Dat kan beter uitgaan van de herwonnen weerbaarheid van wie in het verleden werd onderdrukt. Met het verbeelden van schuldgevoelens over het verleden breng je de slachtoffers niet terug tot leven. Laat staan dat je daarmee begeesterend/inspirerend werkt in het straatbeeld. Schuldgevoelens zijn gans onze geschiedenis door vooral gebruikt als onderdrukkingsmiddel voor het volk.
Op maatschappelijk vlak moet de overheid in al haar geledingen aantonen dat ze gevoelig is voor structurele vormen van achterstelling en discriminatie. En voor nieuwe inzichten. Daar zit de huidige onvrede. Elk kind moet vertrekken met de juiste bagage om de complexiteit van onze wereld te beseffen. Of om te eenvoudige dynamieken en collateral damage mee te kunnen ontmaskeren.
