Zoals ik het dinsdag in woorden heb gezet bij het Facebook-bericht van die Leuvense filosoof-arbeider: je moet niet spotten met K-3 dat openlijk de vaders iets moois wil bieden en voor leden van de band voor sexy meiden gaat.

Op dit beeld over de finalistes komt kritiek. In de zin van, moeten we de vrouw niet meer waarderen om wie ze is, wat zij denkt? Is dit toelaatbaar? Men lijkt te suggereren: de vrouw wordt hier herleid tot een onwaardig stuk mens.

Persoonlijk vind ik het ook zeer belangrijk de hele mens te zien, een vrouw niet obsceen te benaderen als een paar wandelende tieten. Ook naar de ziel te peilen in een gesprek, de geest te stimuleren bij je partner.

En toch… Mijn indruk is dat sommigen van ons als westerse kinderen van de Verlichting geregeld de diepste natuurgrond van de mens benaderen met teveel negeren en minachten. Bijvoorbeeld in de afkeuring van dit soort “vermaak”.

De sympathie van de man voor het lichaam van de vrouw, en natuurlijk vice versa en ook in lesbische contexten, is een van de dingen die ons, en mijzelf in elk geval, het vermogen schenken ons als vrouw, respectievelijk man, het diepst van al deugd te doen.

De grote feministe Simone de Beauvoir was zelf zeer afhankelijk van de goedkeurende, geboeide ‘regard masculin’. Zij kwam daar voor uit, wat haar siert en wijs maakt, meen ik.

Wie blijft steken in onwil te ervaren dat de goedkeurende blik van de andere sekse een welkome, diepe bron van Vervulling biedt, lijdt misschien toch aan een intrieste vorm van snobisme.

Snobisme: de etymologische betekenis daarvan is: sine nobilitas. Zonder noblesse. Zonder adel.

Het is inderdaad een van de mooiste, wonderlijkste paradoxen, vind ik, dat juist wat authentiek natuurlijk is, niet ont-aard, mag claimen nobel te zijn.

Wie sexyness en sex-appeal ziet als seksisme, mist gezonde, speelse seksuele sensitiviteit

Wie zo zuur, beschuldigend en verongelijkt naar seksuele contacten kijkt, die mist een deel van het zichtbare spectrum van het Hart. Die ontbeert een gevoeligheid voor een bepaalde betekenislaag in de sfeer tussen mensen. Het lijkt mij bijna een blijk van een aandoening, een beperking, iets in de aard van vele andere aandoeningen. Of beter misschien: een vorm van jeugdigheid. Van onvolgroeid, niet geheel gerijpt menselijk emotioneel kijken en omgaan.

Doe maar gewoon. Dat wil zeggen: meesterlijk speels en sexy.