Vandaag heb ik samen met collega Jo De Ro (Open VLD) alle zeilen bijgezet om de verminking van ‘Kunst in Opdracht’ tegen te gaan. Daarom hebben we gevraagd om het voorstel van decreet over Kunst in Opdracht eerst voor advies naar de strategische adviesraad Cultuur (SARC) en De Vlaamse adviesraad voor bestuurszaken (VLABEST) te sturen. Daarnaast, zal er op vraag van Groen en Open VLD tevens een hoorzitting worden georganiseerd met de kunstensector.
Het is onaanvaardbaar dat de meerderheid op deze wijze, en stoemelings, zo’n belangrijk decreet gaat wijzigen met als gevolg dat het aantal opdrachten aan kunstenaars met driekwart zal inkrimpen. Het initiatief is genomen door parlementsleden van de meerderheid, onder leiding van de N-VA’ers. Die partij presenteerde onlangs een filmpje over “dynamisch cultuurbeleid”. Maar wat de N-VA concreet voorstelt, wordt pas duidelijk bij het lezen van haar voorstel van decreet over “Kunst in opdracht”.
Sinds 1999 voorziet de “Kunst in opdracht”-regel dat men bij een openbaar gebouw dat Vlaamse subsidies krijgt, een percentje besteedt aan kunst in of rond dat gebouw. Het zorgde voor zo’n 320 publieke artistieke projecten in rusthuizen. Veel beeldende kunstenaars, ook fotografen, kregen opdrachten en realiseerden boeiend werk. Er werd werk gecreëerd door vele topkunstenaars van bij ons, zoals Koen Van den Broek, Guy Rombouts, Annemie Van Kerckhoven, Johan Grimonprez, Jan Van Imschoot, Honoré d’O, enz.
Ja, dit oude decreet mag een opfrisbeurt krijgen: Daar is vriend en vijand het over eens, maar deze aanpassing gebeurt met de hakbijl die eerder een houthakker dan een kunstminnaar kenmerkt. De minimumdrempel wordt met een factor 16 stevig opgetrokken en de percentages voor de grotere bedragen worden ernstig verlaagd. Een exacte berekening van de gevolgen is haast niet te maken, maar de reële bestedingen voor kunst worden herleid tot een vierde van de huidige.
Het voorstel komt niet van de veelgeplaagde cultuurminister Joke Schauvliege (CD&V). De geïntegreerde kunst, die door het leven gaat als ‘Kunst in Opdracht”, zit in de portefeuille van de minister van Binnenlands Bestuur, Geert Bourgeois, een N-VA partijgenoot. Dit behoort tot het takenpakket van het team van de Vlaamse Bouwmeester.
Hoe belangrijk is de bestaande regeling Kunst in opdracht?
Over de waarde van kunst kan je discussiëren, maar dat ze bijdraagt tot de kwaliteit van de bebouwde ruimte, zou toch verworven moeten zijn. Door de integratie van kunst ontstaat er ook interactie, draagvlak en gemeenschap. Neem als voorbeeld het Vlaams parlement zelf. Het ontdekken van kunst bij een bezoek aan dit gebouw wordt geapprecieerd door de talrijke bezoekers en geeft aanleiding tot een gesprek.
En de cultuurminister?
Joke Schauvliege (CD&V) zwijgt. Je zou van een minister van Cultuur toch mogen verwachten dat zij zich bekommert om zoiets? Waarom laat ze niets van zich horen?
