Volgens HRW kregen ngo’s het afgelopen jaar af te rekenen met intimidatie en tegenkanting. Sommige van hen zouden aan zelfcensuur doen om hun personeel te beschermen.

“De aanvallen op de vrije meningsuiting hangen samen met de groeiende kritiek op de regering”, verklaart Maria Burnett, onderzoeker bij de Afrikaanse tak van HRW en auteur van het rapport. “Sinds de verkiezingen in februari 2011 kijkt de regering nauwer toe op de toegang tot informatie en de vrije meningsuiting. Ze wil vermijden dat de bevolking de oorzaken van de economische en politieke onrust zou kennen.”

Anonieme telefoontjes

President Museveni is al 27 jaar aan de macht en zal waarschijnlijk opnieuw opkomen bij de verkiezingen in 2016. “Sinds zijn herverkiezing in 2011 loopt de politieke spanning op en escaleert de publieke kritiek op de regering. Daarom houden hoge functionarissen nu scherp toezicht op ngo’s”, aldus HRW.

Het middenveld hekelt steeds nadrukkelijker de corruptie binnen de olie-industrie, de hoge inflatie in het land en de povere resultaten op het vlak van onderwijs en gezondheidszorg. Volgens HRW kregen medewerkers van ngo’s al anonieme telefoontjes met de vraag om hun onderzoek te staken.

Walk to Work, een campagne van activisten om deze kwesties publiekelijk aan te kaarten, kon internationaal op heel wat aandacht rekenen, maar werd door de politie hardhandig neergeslagen.

Simon Lokodo

Al enkele jaren viseert de regering ook het werk van ngo’s die opkomen voor de rechten van de holebi-gemeenschap en sekswerkers. In het HRW-rapport is er sprake van de “nadrukkelijk homofobe agenda” van staatssecretaris voor Ethiek en Integriteit, Simon Lokodo. Die liet dit jaar al twee workshops van onder andere holebi-activisten verbieden.

In februari bijvoorbeeld maakte hij een eind aan een vijfdaagse ontmoeting in Entebbe. De deelnemers kregen te horen dat de vergadering illegaal was. Na afloop dienden vier van de aanwezigen een klacht in tegen Lokodo, omdat hij hen het recht op vergadering had ontzegd.

Lokodo vertelde HRW dat de strijd tegen homoseksualiteit een “nationale prioriteit” is, en dat groepen als Seksuele Minderheden in Oeganda (SMUG) “zich tot doel hadden gesteld om dit land te vernietigen.”

Doodstraf

Homoseksualiteit is al strafbaar in Oeganda, maar met een draconisch wetsvoorstel uit 2009 wou het Centraal-Afrikaanse land op sommige inbreuken de doodstraf invoeren: als het gaat  om homoseksuele handelingen met een gehandicapt persoon, een minderjarige, of met een hiv-positieve ‘dader’.

In februari diende het parlementslid David Bahati zijn wetsvoorstel opnieuw in, ditmaal zonder de clausule over de doodstraf. 

Pepe Onziema van SMUG zegt dat het steeds moeilijker wordt voor ngo’s die werken met holebi’s. “De regering richt zich op een bepaalde groep van organisaties om de rest van de samenleving te intimideren”, zegt hij. HRW komt in zijn rapport tot hetzelfde besluit.

Lokale media meldden dat Lokodo van plan is om 38 organisaties die solidair zijn met holebi’s te verbieden, maar er werd nog geen actie ondernomen.

– – – – – – – –
Auteur: Andrew Green