Met de gegevens van de socialistische en christelijke mutualiteiten is het duidelijk dat de private verzekeraars met hun hospitalisatieverzekeringen niet in staat zijn om de artsensyndicaten (in noord en in zuid) in te tomen.
Bovendien, hospitalisatieverzekeringen worden vaak via de werkgever aangeboden en na de pensioengerechtigde leeftijd wijzigen de aanvaardingsvoorwaarden als verzekerde, de prioriteit-kwaliteit van de behandeling als individu en … het tarief.

Waarmee niet wordt gezegd dat artsen geen degelijke verloning verdienen, natuurlijk.
Uiteraard maken een deel van de erelonen (naast de RIZIV-financiering) ook deel uit van de reguliere financiering van een ziekenhuis vermits die ook instaat voor de logistiek aan de geneesheer. Inzoverre hij/zij de patiënten op basis van diens contract met het ziekenhuis niet kan doorsluizen naar een private praktijk …

1
Nochtans, het percentage ereloonsupplementen heeft geen invloed op het resultaat van onze ziekenhuizen: hoge of beperkte supplementen resulteren niet in een evenwicht of een evenredig beperkter of groter deficit, zo blijkt duidelijk!
Het verschil zit dus in de organisatiekost en de activiteitsgraad.

2
Dat de graad van uitrusting van een ziekenhuis afhankelijk zou zijn van het aantal rijke patiënten met private ziekenhuisfinanciering (lees: aantal éénpersoonskamers) is noch voor de patiënt, noch van de geneesheren of ziekenhuisbeheerders aanvaardbaar.
Het onderdeel van de ereloonsupplementen dat in het ziekenhuis blijft wordt dan met akkoord van alle geneesheren “solidair” doorgesluisd naar minder gefinancierde specialismen???
Elk ziekenhuis heeft op basis van haar erkenning recht op een reguliere RIZIV-financiering voor elk specialisme.
Ondergewaardeerde sectoren (veel logistiek of veel werkuren geneesheren) moeten deskundig gefinancierd zodat specialisten of ziekenhuizen niet geneigd worden om minder gefinancierde sectoren minder te ontwikkelen.

In welk ander professioneel milieu kan men vandaag verder op deze manier de wagen voor het paard spannen? Om dan nog van de omkaderingsnormen en de financiering van het paramedisch personeel te zwijgen.

Ofwel kan je zoals Minister Laurette Onkelinx dat onder de vorige Regering deed voor de meerpersoonskamers, een verbod instellen op ereloonsupplementen in een éénpersoonskamer.

Ofwel kan je ervoor zorgen dat het RIZIV in haar financiering rekening houdt met ziekenhuizen met overmatige ereloonsupplementen.