In het besparingsplan Di Rupo van 11,2 miljard euro moeten de banken welgeteld € 100 miljoen bijdragen. Eerst hebben de geldhongerige banken miljarden vergokt van het spaargeld van de mensen. Daarna hebben diezelfde mensen tientallen miljarden betaald om de banken te redden. Met dat geld zijn de banken dan beginnen speculeren tegen de landen die hen gered hebben om zo de interesten en de winst op te drijven wat de gewone man weeral miljarden kost. Nu moeten de banken een habbekrats van 100 miljoen bijdragen maar dat is voor deze winstbeluste kleptokraten teveel. Ze lieten al direct weten die 100 miljoen te zullen doorrekenen aan de klanten. Johan Vande Lanotte wist op radio 1 te zeggen dat hij dat niet eerlijk vond en te zullen vragen aan de banken dit niet door te rekenen. Ze zullen hem met een vriendelijk ‘fuck you’ terugsturen. We hebben de kans gehad de banken te nationaliseren maar hebben het niet gedaan. Zo wordt de bevolking opnieuw uitgeleverd aan de geldhonger van degenen die ons onophoudelijk bestelen. In IJsland hebben ze hun bankiers in de gevangenis gestopt en hebben ze de banken niet gered. Zijn ze failliet? Nee, integendeel. Hun economie groeit opnieuw. De EU blijft het belastinggeld van Jan met de Pet doorsluizen naar de banken die rustig verder speculeren, allerlei waardeloze derivaten verkopen aan nietsvermoedende klanten, miljoenenbonussen uitkeren en de economie wurgen. Het Europese project is finaal mislukt door incompetente politici die de financiële reglementering hebben geliberaliseerd waardoor banken om het even wat mogen doen met ons spaargeld. In ruil daarvoor hopen politici na hun carrière een vetbetaald zitje te krijgen in diezelfde banken. Het wordt tijd het EU-experiment als mislukt te behandelen en gecontroleerd terug te keren naar de nationale munten. Daarnaast moeten er opnieuw openbare banken komen die de mensen kunnen vertrouwen en aan strenge regels zijn onderworpen (om dat vertrouwen waard te zijn). Dan heeft elk land de tools in handen om een monetair beleid te voeren en daar ook de verantwoordelijkheid voor te dragen. Daar zorgt immers de democratische controle voor. Nu worden we geregeerd door allerlei obscure ondemocratische organismen zoals de OESO, het IMF, de ratingbureaus, de ECB, de commissie, de banken etc. De banken helpen dus niet alleen onze economie maar ook onze democratie om zeep.