Met het opstellen van een begroting, beslist een regering over wie wat moet betalen aan belastingen, en wie wat krijgt uit de staatskas.

Bij de Algemene Centrale hebben ze enkele eenvoudige rekenoefeningen gemaakt die tot nadenken stemmen, zeker voor de regering.

In 2009 is de staatskas door de notionele intrestaftrek een bedrag van 5,8 miljard euro misgelopen. Ter vergelijking, dit bedrag is groter dan de begroting voor de kinderbijslag die 5,5 miljard euro bedraagt.

In datzelfde jaar betaalden alle bedrijven samen 9 miljard euro aan vennootschapsbelasting. Dat zou, met meer dan 14 miljard euro, ruim de helft meer zijn indien de notionele intrestaftrek niet zou bestaan. Anders gezegd, in de pot die alle Belgen samenleggen om te kunnen investeren in publieke goederen en in herverdeling, zit goed 500 euro minder per inwoner, alleen maar omdat de bedrijven zulke royale belastingsverminderingen genieten. Voorzitter Alain Clauwaert van de Algemene Centrale vindt dat de regering daar een duidelijke conclusie moet aan verbinden, namelijk die notionele intrestaftrek afschaffen.

Waarom fiscaal zo vrijgevig blijven op kap van alle burgers?

Deze situatie wordt helemaal onaanvaardbaar, aldus de Algemene Centrale, als men weet dat een derde van deze notionele intrestaftrek ten goede komt aan slechts 20 grote bedrijven en banken. Onder hen GlaxoSmithKline, BASF, Exxon, maar ook Fortis, Dexia en KBC. Bovenop zetten tal van ondernemingen ingenieuze fiscale constructies op om misbruik te maken van het systeem.

Alain Clauwaert stelt verontwaardigd, en niet voor de eerste keer, vast dat het systeem steeds duurder uitvalt en geen nieuwe jobs creëert. Waarom dan fiscaal zo vrijgevig blijven op kap van alle burgers van dit land? Het is toch onverdedigbaar dat grote bedrijven er dankzij onder andere de notionele intrestaftrek in slagen minder dan 1 procent belastingen te betalen, tegelijkertijd systematisch jobs schrappen, en de overblijvende werknemers een indexhervorming en een loonmatiging willen opleggen. Wie kan begrijpen dat lasten en lusten zo ongelijk worden verdeeld, zeker nu de bedrijfswinsten stijgen en zowel dividenden als bonussen in hun beste doen zijn?