Die vergunning kan verlengd worden tot één jaar, indien de Afghanen aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moeten ze werk zoeken en een integratiecursus volgen. Alle hongerstakers gaan akkoord met de voorwaarden, maar ze zijn er niet helemaal gerust in.

“Deze mensen zullen moeilijk werk vinden”, zegt Ahmad Nashal, één van de hongerstakers. “Velen hebben geen dak boven hun hoofd, dus het wordt moeilijk om zich te domiciliëren. En het aanleren van de Franse taal zal niet voor iedereen even gemakkelijk gaan. Bovendien voelen velen zich ziek en verzwakt na de lange hongerstaking.”

“Nu is het belangrijk dat een dokter de mensen onderzoekt die zich nog te zwak voelen”, zegt Selma Benkhelifa. “Iedereen is opgelucht en blij, maar ze hebben een zwakke conditie. Daarom moeten de juiste medicijnen worden toegediend en is het belangrijk dat ze na de lange hongerstaking een juist advies krijgen over wat ze wel of niet mogen eten.”

“De reden waarom deze mensen een tijdelijke verblijfsvergunning kregen is de hongerstaking”, zegt Oscar Flores van de Coördinatie tegen de Razzia’s, Uitwijzingen en voor Regularisatie (CRER). “Maar het is spijtig dat er geen globale regularisatie voor alle Afghanen in België mogelijk is.” Hij bevestigt dat andere groepen Afghaanse asielzoekers nu ook een hongerstaking willen beginnen.