Er is een werkelijkheid voor en na de ramp

Ervoor, dat zijn reclamespotjes die ons ertoe aanzetten om zo snel mogelijk een verzekering af te sluiten. We zien mensen van een verzekeringsmaatschappij, gewapend met hun mooiste glimlach, ze stellen ons op ons gemak met mooie zinnetjes. Dat alles in een idyllisch kader: gastvrije loketten, gesprekspartners die beschikbaar zijn, experts die bergen willen verzetten om ons te helpen. En dat alles in een recordtijd.

Erna, dat is aandringen. Men verkoopt ons oplossingen voor al onze toekomstige problemen en gebruikt daarbij een beproefd systeem: de groep van potentiële klanten selecteren, hen bestoken met one-pagers, websites waar je met één klik terechtkomt. Als men eenmaal de voet tussen de deur heeft, is het verzekeringscontract zo getekend. Alles wordt verpakt in communicatie die een beroep doet op onze emoties. Want wat kun je anders zeggen dan “ik teken” bij het zien van een bewoner, slachtoffer van een brand, die, met zijn schattige hondje onder de arm, rustig en met een grote glimlach zijn brandende huis verlaat? Ook wij wilden een verzekeraar die ons beschermt, die zou zorgen voor het ‘daarna’. Dus hebben we getekend.

En dan is er na de ramp …

Daarna, dat is maanden wachten voor er een deskundige ter plaatse komt. Het zijn de kleine lettertjes. Je weet wel, onderaan een contract van vijftien pagina’s, waarvoor men niet de moeite nam om het ons uit te leggen? Het is ook die vervelende “ja, maar …”, de deskundigen die de schade zo laag mogelijk en zo snel mogelijk inschatten en ons belachelijke schadevergoedingen laten tekenen, zonder te vermelden dat we recht hadden op een gratis tegenexpertise. Ja, erna doen sommige verzekeraars dit soms zonder zelfs maar het huis van het slachtoffer te bezoeken.

De tijd van de verzekeraars is niet de tijd van de overstromingsslachtoffers

Samenvattend kunnen we zeggen dat de afhandeling van de ramp, thans in handen van de verzekeringsmaatschappijen, geen rekening houdt met de realiteit van de slachtoffers. Wat een kloof tussen de advertenties en de realiteit op het terrein! Een echte schande. Op het moment dat we dit schrijven, verdwalen veel slachtoffers in de administratieve complexiteit. Hoe geraken deze mensen vooruit als ze geconfronteerd worden met moeilijk toegankelijke, dubbelzinnige en onduidelijke communicatie en met het feit dat de tijd van de verzekeraars niet overeenstemt met de tijd van het reële leven van de slachtoffers en hun dringende behoeften? Zij weten niet meer wat hun rechten en plichten zijn. Er is dringend nood aan oprechte en duidelijke communicatie.

Wij zijn ons er terdege van bewust dat deze ramp van een ongekende omvang is, en dat sommige slachtoffers niet goed of helemaal niet verzekerd waren. In de vele debatten die dit oproept, moet ook deze vraag worden gesteld: hoe verklaart men het verband tussen bepaalde soorten afgesloten contracten en de ondertekenaars van deze contracten, namelijk burgers die zich reeds vóór de overstromingen in een precaire situatie bevonden? Ten slotte is er, vermits de meeste huizen in een overstromingsrisicogebied liggen, ook een grote behoefte aan informatie over mogelijke dekkingsuitsluitingen.

Een concrete vraag: laat de slachtoffers de beschimmelde muren schoonmaken

Tussen de vele concrete problemen waarmee de slachtoffers worden geconfronteerd tegenover de realiteit van de verzekeringswereld na een ramp, vestigen wij vandaag de aandacht op het volgende zeer concrete aspect waaraan dringend een antwoord moet worden geboden. De muren van de getroffen huizen zijn doordrenkt met water, met een vochtigheidsgraad die kan oplopen tot 100%. Ze zijn bedekt met schimmel en zwammen. Het is nu, op één dag na, al TWEE MAANDEN (!!!) dat de slachtoffers in deze omstandigheden moeten leven.

Om de muren sneller te laten drogen en zo een einde te maken aan deze onhoudbare situatie, zijn veel van de betrokkenen niettemin op eigen initiatief begonnen met het verwijderen van het beschimmelde pleisterwerk van de muren, hierbij geholpen door honderden vrijwilligers. Maar naast alle ellende die zij reeds dagelijks ondervinden, verkeren zij hierdoor in een onzekere situatie, ze leven in angst dat hierdoor de goede afhandeling van hun dossier bij de verzekeraars in het gedrang komt.

Daarom vragen wij aan Assuralia en aan ALLE verzekeringsmaatschappijen om onmiddellijk, duidelijk en ondubbelzinnig te antwoorden op deze vraag: Wat zijn de gevolgen voor het dossier van de slachtoffers wanneer zij de muren strippen voordat de expert is langsgekomen?

Anders gezegd:

– Mogen ze, JA of NEEN, deze werkzaamheden uitvoeren, op eigen initiatief, met de hulp van vrijwilligers, of op factuur via een aannemer?

– Wat is het effect op hun claims als het werk uitgevoerd wordt voor de expertise heeft plaatsgevonden?

–  Waar moeten zij op letten om hun claim niet negatief te beïnvloeden?

–  Moeten ze voor en na de werken foto’s nemen?

– Als de slachtoffers kosten moeten maken om hun muren te strippen, worden die dan terugbetaald door de verzekeringsmaatschappij?

– Hebben de getroffenen nog recht op een vergoeding als de werken door henzelf of door vrijwilligers uitgevoerd worden?

Elk uur dat mensen moeten doorbrengen in een doorweekt huis, elke nacht die ze moeten doorbrengen in deze onmenselijke omstandigheden, is er één te veel. Jullie, beste verzekeringsmaatschappijen, hebben hierin een grote verantwoordelijkheid, neem die. Nu.

Ondertekenaars:

Het collectief Citizens CAN