King Connah, oftewel Connor Rousseau, de voorzitter van de Vlaamse socialisten, schreef een boek. Dat boek noemt T. Genoemd naar een jongen die Connor ontmoette op een jeugdkamp en hem een ongemakkelijke realiteit voorhield. Namelijk dat armoede, sociale uitsluiting en discriminatie nog voorkomen in ons land. Daar schrok King Connah van. Hij wil er wel aan toevoegen dat hijzelf de man van dé sociale mobiliteit is. Van afwasser tot jongste partijvoorzitter ooit. Je zou jezelf voor minder koning noemen op Instagram.

Dat liberalen het afwassersargument al decennia gebruiken voor het goedpraten van de meritocratie – succes is je eigen verdienste, falen evenzeer – laat King Connah even terzijde. Over het algemeen gaat dat zo: ‘Ik heb nog een bijbaantje in de horeca gehad, dus ik weet hoe zwaar het leven is. Bijgevolg weet ik waar ik over praat wanneer ik zeg dat mensen met een uitkering maar zo lui niet moeten zijn’.

Maar T. overstijgt blijkbaar dat gegeven. T. gaat de zwaarheid van het leven voorbij. Hij liet een indruk op King Connah, die T. Afwassen was er niets tegen.

En zo transformeerde King Connah tot Connah de goddelijke. Wordt het niet hoog tijd dat we nadenken over het absolute recht op geboorte, vroeg hij zich af in De Ochtend op Radio 1. Een proefballonnetje richting hemel, passend bij zijn nieuwe aangemeten status. Immers, als mensen hun kind wordt afgepakt, moet er dan echt nog eentje bijkomen? Vertaald naar King Connah de goddelijke zijn boek: had T. wel geboren moeten worden? Mijn advies: vraag het aan T. Ik denk dat hij of zij ja gaat zeggen.

In Nederland liet enkele jaren geleden Hugo de Jonge, toen nog wethouder van Rotterdam, eenzelfde proefballonnetje op: moet er geen verplichte anticonceptie komen voor incompetente ouders? Bedoeling was het uitlokken van een maatschappelijke discussie, net zoals King Connah het geen concreet voorstel noemt, maar een oproep om na te denken over het recht op ouderschap.

Dat recht op ouderschap is niet te verwarren met het recht op huisvesting, het recht op gelijke behandeling, het recht op onaantastbaarheid van het lichaam, het recht op bestaanszekerheid etc. Oftewel, al die rechten die eens ze goed geborgd zijn mensen een aangenaam leven bezorgen. Een leven dat hen in staat stelt goed voor hun kinderen te zorgen. Rechten die onder de verantwoordelijkheid van politici vallen. Dat staat in schril contrast met de verantwoordelijkheden van een afwasser.

Maar het kan verkeren. Zelf aangemeten goddelijke statussen in de politiek duren meestal niet lang. Tenzij in China, daar kan je nog president worden voor een eeuwigheid. Ook afwasser blijf je daar meestal voor de rest van je leven. In de lage landen ligt dat gelukkig anders. Kijk maar naar Hugo de Jonge, die tegenwoordig minister van Volksgezondheid is. Hij is tegenwoordig niet zo druk meer bezig met het recht op geboorte. Als coronaminister maakt hij zich vooral druk om de dood.

Lang leve King Connah, lang leve de ongewensten.

Lang leve T.