Op 10 april 2020 vond een van de ergste milieurampen plaats van de laatste jaren in België en Noord-Frankrijk. Honderden miljoenen liters organische stoffen kwamen terecht in de Schelde.
Doordat de pandemie de hele actualiteit beheerst, ging dat gebeuren bijna ongemerkt voorbij. Aan Belgische kant lopen de gerechtelijke procedures nog steeds, wat ons terugbrengt naar de verantwoordelijkheid van TEREOS en naar de impact van de suikerindustrie op het leefmilieu.
In de nacht van 9 op 10 april 2020, midden in de lock-down, stroomde meer dan 90.000 m3 afwaswater van bieten in de Schelde en op de velden ernaast als gevolg van een bres in een opvangbekken.
De ramp gebeurde op het terrein van de suikerfabriek van Escaudœuvres, bij Cambrai in Noord-Frankrijk op 400 km van de Belgische grens.
Tereos, de eigenaar van het terrein slaat er zijn afwaswater op in een tiental bekkens op 30 ha en stuwt het van daar door naar een zuiveringsstation in de fabriek.
Tereos is de tweede grootste suikerproducent ter wereld en is actief op 48 industriële locaties in 18 landen. Suiker is het voornaamste product van de Franse groep.
De groep produceert ook biobrandstoffen (ethanol) en alcohol, zetmeel (op basis van maïs, granen of aardappelen) voor voedsel, cosmetica en geneesmiddelen. Onder Tereos’ klanten vinden we Nestlé en Coca-Cola.
De productie van suiker en zoetstoffen maakt iets meer dan de helft uit van de verkoop van Tereos. Daarop volgen alcohol en ethanol met 20 procent. Tereos produceert 39 miljoen ton suiker per jaar, waarvan 16 miljoen van bieten en de rest van suikerriet.
De details van deze milieuramp zijn onderwerp van het artikel Tereos et le bilan salé de l’industrie sucrière (p.102) in het recente winternummer van Tchak!. Deze inleiding tot het volledige artikel werd vertaald door Paul Beghin. Zie ook een vorige bijdrage van Tchak!: Kleine brouwerijen botsen op de muur van AB Inbev, Duvel-Moortgat, Haacht en Alken-Maes.
