Ik ben onderweg met de sneltrein die nu niet meer zo heet, en ik ben even afgestapt in Aarschot. Een trip down memory lane blijkt het! Er is een zeer jonge “baas” in het Buffet. Hij kan hooguit 18-19 jaar zijn en lijkt zo uit De Witte van Zichem weggelopen. Zit vol grappen. Ik bestel een koffie. Het toilet is voorzien van klapdeurtjes zoals de saloons in Western films.

Hij brengt Fellow water in dit bijzonder warme weer. En even later een koekje. Als hij 20 euro wisselgeld brengt, houdt hij de hond het biljet voor de snuit: “Nemde gij géld aan ook?”

Als we bij de ingang op het terras plaatsnemen om even te roken  komt er een kale vijftiger zitten, en zegt de ober: “De hond ontvangt het geld!” De man glimlacht zwijgend. Ik lach. “En anders zou hij kunnen bijten!” voegt de vrolijke hannes er nog aan toe. Zo gaat het de hele tijd door.

De volkse mens buiten de grote steden… een belevenis op zich. Ouderwetse veerkracht, dagdagelijkse humor en ongelofelijk intact gebleven sociale vaardigheden!

Een opwekkende ervaring in deze digitale tijden.