Naturalisaties waren altijd al maar een klein deel van de Belgwording, of hoe de politiek inzet op de marge terwijl het essentiële doorgaat. Maar de genaturaliseerde van 90 jaar zal wel een glaasje gedronken hebben. En wat perfect voorzienbaar was is ook gebeurd: een verschuiving in de tijd van het belangrijkste ‘integratie’-instrument, de Belgwording
Tabel Lijst 3.505 genaturaliseerden in 2016
Tabel Belgwordingen 1945-2015 naar Nationaliteit
Er mag weer eens gelachen worden. Na Van Cauter nu ook Sarah Smeyers huilend aan de parlementaire toog (en in De Afspraak), er zijn opnieuw of nog altijd teveel Belgwordingen, en we dachten dat enkel nog inwoners met een uitzonderlijke verdienste de Belgwording konden verdienen, 99 aanvragen in 2016.
Er zijn dus volgens cijfers van het Rijksregister 41.459 Belgwordingen geteld in 2016, Belg worden is even gemakkelijk als lid worden van een sportclub, snottert Sarah Smeyers, dat zullen de sportclubs niet graag horen. Dat de OESO zegt dat de verwerving van de nationaliteit de beste manier is voor integratie en alle inwoners verzekert van dezelfde rechten en plichten, dat is voor deze N-VA epigonen iets wat blijkbaar niet in hun politieke kraam past.
Zoals reeds ten uitvoerige titel in voorbije BuG’s aangekaart is de recente wijziging in de wetgeving op nationaliteitsverwerving enkel een doorschuiven naar de toekomst geweest, een politiek pestgedrag waar blijkbaar geen eind aan komt, zonder impact op de langere termijn. Want wie Belg wil worden zal het hoe dan ook kunnen doen. De pesters zullen in 2019 de rekening gepresenteerd krijgen.
In De Morgen van 05/03/2017 wist men geen weg met de cijfers van de Belgwordingen in 2016. Dan maar de paniek van de Van Cauters en co ventileren: “Opstoot schijnerkenning van kinderen“, oeps, maar schijnerkenningen van kinderen, daar moest zelfs Theo Francken hartelijk om lachen:”Heeft er niks mee te maken. De verklaring is dat de cijfers van het vorige jaar niet kloppen“, in 2014 en 2015 schommelden deze rond de 25.000 zo meldt de Morgen. En Francken is blijkbaar ook de tel kwijt.
Zodus, hoe staat het met de naturalisaties en de inperking van de aanvragen tot ‘naturalisatie’, het koninginnenstuk van achterlijk beleid? En hoe is de evolutie van de Belgwordingen, het koninginnenstuk van vooruitziend beleid?
Met grafieken en tabellen kan je hierin in korte tijd ‘deskundig’ worden, deskundiger alleszins dan diegenen die nu verantwoordelijk zijn voor beleid, zie het volledige bericht BuG 354 on-line
Over de gehele periode na WO2 beschouwd is België er in geslaagd de nieuwe immigraties langs de Belgwording te integreren in de Belgische samenleving. Het geeft uitdrukking van de ‘acceptatie’ die van de staat uitgaat naar wie in België definitief verblijf wil houden, van welk land hij ook afkomstig is. De politiekers moeten nu zelf nog de mentale klik maken om tot een werkelijke ‘beleidsacceptatie’ te komen en gelijkberechtiging van alle inwoners structureel te verankeren. Of dient er gewerkt, zoals DINA in Rotterdam aan een Brochure inburgering voor beleidsmakers die hen helpt om de diverse samenleving te aanvaarden?
Voor het volledige bericht met alle grafieken en tabellen, zie BuG 354 on-line.
Jan Hertogen, socioloog
www.npdata.be
