Op zaterdag 7 mei 2011 hoopt het progressieve burgerplatform ‘Niet In Onze Naam’ (NION) de Shame-betoging van 23 januari nog eens dunnetjes over te doen. Vanaf 12 uur wordt er verzameld aan het station Brussel-Noord, om dan in een feestelijke stoet naar het park van Koekelberg te trekken, waar een burgerparlement en een reuzenpicknick gehouden zullen worden. Eten en drinken zelf mee te brengen, en dan allemaal samen delen in de welvaart.

‘De Vlaming’

Op 7 mei stappen ook veel mensen uit de vakbonden mee naar Koekelberg. Onder andere de Landelijke Bediendecentrale (LBC-NVK) van de christelijke vakvond ACV en de leiders van de Algemene Centrale van de socialistische vakbond (ABVV) hebben hun leden opgeroepen om op die dag mee te demonstreren. Wij polsten bij hen naar hun motieven.

Volgens Ferre Wyckmans, algemeen secretaris van het LBC, is er een grootscheepse aanval van rechts op onze sociale zekerheid in de maak. In Vlaanderen is niet alleen de N-VA daarvoor verantwoordelijk. Ook andere Vlaamse partijen, zijn de N-VA erg ver gevolgd in allerlei asociale voorstellen voor de sociale zekerheid, onder invloed van de angst ‘de Vlaming’ tegen het hoofd te stoten. Wyckmans: “De partijen spreken namens de Vlaming, maar wie spreekt er nog in naam van de werknemer en van het sociale luik?”

Red de solidariteit!

Alain Clauwaert van de Algemene Centrale van het ABVV is dezelfde mening toegedaan: “Het gaat hem om het veiligstellen van de sociale fundamenten van onze samenleving over de taalgrenzen heen: onze sociale zekerheid als interpersoonlijke solidariteit, een duidelijke federale fiscaliteit, de gelijkwaardige behandeling van gemeenschappen en gewesten.” Tegen 2015 zal België 25 miljard euro moeten besparen, en de werkende mens, zo vreest Clauwaert, zal die rekening gepresenteerd krijgen. “Vanuit Europa wordt een soberheidspolitiek voorbereid die naar een sociale achteruitgang kan leiden. De eenheid van al wie een solidaire maatschappij voorstaat, is meer dan ooit nodig om dat te verhinderen.”

Een Belgische toekomst

Ondertussen gelooft Ferre Wyckmans niet in de splitsing van België: “Natuurlijk moeten problemen zoals BHV opgelost worden, maar om daarom alles te splitsen? Nee. Wij zijn bijvoorbeeld tegen de splitsing van het arbeidsrecht en van de kinderbijslagen. De juridische en technische problemen omtrent de kinderbijslag in Brussel hebben aangetoond dat de inboedel niet zomaar kan of mag gescheiden worden. Op het vlak van arbeidsmarktbeleid wil de N-VA niet door het creëren van banen de werkloosheid aanpakken, maar door middel van de sanctionering van werklozen. Zij zullen uit de statistieken verdwijnen en zullen het moeten doen met leeflonen. Hoe gaan de gemeentes dat allemaal kunnen betalen? Werkloosheid los je niet op door regio’s met minder werklozen te belonen en de rest te sanctioneren.”

Tegen de apolitisering

Alain Clauwaert denkt niet dat 7 mei een kantelmoment zal zijn. Maar als onderdeel van een proces van bewustmaking van de bevolking is ‘Ceci n’est pas een picnic’ volgens hem wel onontbeerlijk. “Ik merk het elke keer weer op straat of wanneer ik een pint ga pakken in mijn stamcafé: de gewone mens staat steeds sceptischer tegenover de politiek.”, aldus Clauwaert. “Enkel via vulgariserende en populariserende initiatieven als dit kan men proberen een rem te zetten op die apolitisering.”

Ook Ferre Wyckmans is overtuigd van het grote belang van de initiatieven van het burgerplatform Niet in Onze Naam: “Het is nodig dat een breed maatschappelijk platform het signaal blijft geven dat het zo niet verder kan. Omdat het platform zo breed is, kan onze boodschap niet meer afgedaan worden als ‘conservatief belgicistisch’ of ‘extreem links’.” Volgens Wyckmans snappen velen nog niet helemaal waar het de mensen die achter ‘Niet in Onze Naam’ staan eigenlijk écht om te doen is: zij verdedigen namelijk veel méér dan alleen België!” Het gaat om de gehele toekomst van onze samenleving.

Bij veel politici zit de schrik voor de kiezer en de schrik om als ‘slechte Vlaming’ te worden verketterd er ondertussen diep in. Wyckmans: “Karel De Gucht, Mathias De Clercq en Mark Eyskens werden door hun partijleiding (voorlopig) teruggefloten toen zij de opzettelijke verrottingsstrategie van de N-VA aanklaagden. Ook Louis Tobback kon niet rekenen op directe steun vanuit de top van de sp.a toen hij opriep een regering te vormen zonder de N-VA. 

Thomas J. Martin

Thomas J. Martin is redactielid van Maripoza.info, onregelmatig tijdschrift voor cultuurtheorie en literatuur.