Achter de hoge armoedecijfers gaat een harde realiteit schuil van gezinnen die niet in hun essentiële basisbehoeftes kunnen voorzien: zij hebben moeilijkheden met het betalen van hun huur en facturen voor energie en water, ze hebben onvoldoende middelen om voeding en schoolkosten te betalen, ze stellen medische kosten uit wat negatieve gevolgen heeft op lange termijn, bouwen een steeds grotere schuldenlast op, enz.

Er is nood aan een structureel beleid om mensen op een duurzame manier tegen armoede te beschermen en hen uit de armoede te halen.

De opeenvolgende crisissituaties (Covid, overstromingen, energiecrisis, inflatie …) hebben op economisch en sociaal vlak de grootste impact gehad op gezinnen met een laag inkomen. Maar ook mensen uit de middenklasse, onder wie degenen met een precaire job, zonder spaargeld en kwetsbare zelfstandigen, krijgen het steeds moeilijker en dreigen in een vicieuze cirkel van armoede terecht te komen.

De urgentiemaatregelen om de verschillende crisissen te verlichten waren en zijn nog steeds belangrijk om te voorkomen dat mensen niet volledig kopje ondergaan. Er is echter nood aan een structureel beleid om mensen op een duurzame manier tegen armoede te beschermen en hen uit de armoede te halen.

Mensen uit armoede halen is niet alleen een noodzakelijke investering in deze mensen en hun families, maar ook in de samenleving in zijn geheel.

Dit is niet alleen een noodzakelijke investering in deze mensen en hun families, maar ook in de samenleving in zijn geheel. Mensen uit armoede halen betekent immers dat zij kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven, kunnen werken en/of een opleiding volgen, er minder gezondheidskosten zijn, enz. Het brengt ook meer vertrouwen in publieke en sociale diensten met zich mee. Dit is noodzakelijk om een aantal grote uitdagingen in onze samenleving, zoals de klimaat- en de digitale omslag, te kunnen aangaan.

BAPN verwelkomt dan ook dat met het nieuwe Federaal Plan tegen Armoede en Ongelijkheid de nadruk opnieuw komt te liggen op een structureel sociaal beleid waarbij de hele federale regering verantwoordelijk is voor de implementatie ervan. We verwelkomen ook dat er in september een interministeriële conferentie georganiseerd zal worden om synergiën met de deelstaten te bevorderen. Een gecoördineerd beleid, waarbij samenwerking en solidariteit centraal staan, is een absolute noodzaak om armoede op een effectieve manier terug te dringen.

Onze organisatie kijkt er ook naar uit om de verschillende maatregelen te kunnen bestuderen samen met mensen in armoede en vraagt aan Karine Lalieux, Minister voor Armoedebestrijding, om mensen in armoede verder actief te betrekken in de monitoring en evaluatie van het plan. “Door hun ervaring kunnen mensen in armoede belangrijke feedback geven over welke maatregelen werken en welke niet”, zegt Caroline Van der Hoeven.

BAPN roept ten slotte op om werk te maken van een federale wet armoedebestrijding. Naast een wettelijke verankering van het federaal armoedebeleid, moet dit initiatief, dat deel uitmaakt van het nieuwe federaal plan, ervoor zorgen dat de federale regering iedere regeerperiode zo snel mogelijk een federaal plan dient aan te nemen (naar analogie van de deelstaten).