De ‘grote inschattingsfout’
Vorige week nam VRT-CEO Frederik Delaplace het besluit om de documentaire Het proces dat niemand wou voorlopig niet uit te zenden. In deze documentaire komen slachtoffers van Bart De Pauw aan het woord. Dit uitstel kwam voort uit het feit dat De Pauw had aangegeven dat hij in gesprek wilde gaan met de slachtoffers voordat de uitzending plaatsvond.
Minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) concludeerde dat er overduidelijk te weinig aandacht was besteed aan de slachtoffers. “Er zijn meer dan twee maanden lang gesprekken geweest tussen de VRT en Bart De Pauw zonder dat daarbij de getroffenen zijn gehoord.”
Het eerste gesprek met De Pauw vond plaats op 11 januari. Terwijl de slachtoffers pas in de dagen voor 20 maart, de oorspronkelijke datum in het zendschema, werden betrokken.
Het besluit tot uitstel veroorzaakte een golf van kritiek, en op dinsdag 26 maart maakte de VRT bekend dat de documentaire toch zou worden uitgezonden. In een verklaring erkende de VRT een “grote inschattingsfout” te hebben gemaakt.
Ondanks dit alles ziet minister Dalle toch een positief aspect in de situatie en beschouwt het kunnen toegeven van een fout als “een teken van positief leiderschap”. Echter, ACOD Kunst, Cultuur en Media is het hier niet mee eens.
Goed leiderschap? Juist teken van zwakte
Joke Kerkhofs, adjunct-secretaris bij ACOD VRT, bekritiseert Delaplace en betoogt dat hij geen goed voorbeeld van leiderschap is. Als het een inschattingsfout is geweest zou dat volgens haar betekenen dat we te maken hebben met een “amateur met een vetgedrukte a”.
Aan de andere kant overweegt ze de mogelijkheid dat er meer achter de schermen speelt en dat de CEO onder druk is gezet. Als hij inderdaad zo gevoelig blijkt te zijn voor druk, “dan is hij misschien niet de juiste man op de juiste plaats”.
Wanneer het gaat om druk uitoefenen, stelt Kerkhofs dat we naar de politiek moeten kijken. “Frederik Delaplace is politiek aangesteld en zou dus ook politiek moeten worden ontslagen als hij niet zelf opstapt. En ik denk dat daar het probleem ligt, vooral omdat we nu in een verkiezingsjaar zijn, waar partijen druk kunnen uitoefenen.”
De vakbonden hebben geen vertrouwen meer in Delaplace, en Kerkhofs benadrukt dat dit ook geldt voor het personeel. “Na een vorige communicatie van ‘geen commentaar’ – waar Delaplace VRT-medewerkers opdroeg niet meer met buitenstaanders te communiceren – heerst er hier een angstcultuur. Dat was ook al zo een zware inschattingsfout. En dan nu dit signaal er nog eens bij van ‘zwijg anders eventjes als slachtoffer’. Ik denk dat het vertrouwen zoek is.”
“We hebben niets aan excuses als vervolgens alles gewoon weer doorgaat alsof er niets gebeurd is. Wat mij betreft is dit zijn tweede gele kaart, en moet hij misschien nu maar naar de bank verwezen worden.”
Signaal naar slachtoffers: “Zwijg maar”
Volgens Kerkhofs was het uitstellen van de documentaire een foute beslissing, niet alleen voor de slachtoffers in de reeks, maar ook voor slachtoffers in het algemeen. Ze benadrukt dat de VRT als democratisch instituut de normen en waarden van de democratie moet verdedigen.
Door de uitzending uit te stellen, wordt er volgens haar een verkeerd signaal afgegeven over zaken als grensoverschrijdend gedrag, namelijk: “Zwijg maar even”.
“Als vakorganisatie ontvangen we momenteel talloze meldingen. Ik heb zojuist van betrokken mensen in het Vlaamse parlement vernomen dat ook zij veel te horen krijgen over grensoverschrijdend gedrag, toxisch leiderschap en een angstcultuur binnen de VRT. Ik denk dat we deze problemen in kaart moeten brengen en moeten kijken naar de juiste oplossingen. Want dit gedrag moet stoppen, het moet echt stoppen.”
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
