Een overzicht van de video reportages van Geert Lenssens voor Rock Zottegem – vrijdag 8 juli

Rock Zottegem 22 speelt op veilig met gevestigde namen waarvan een groot deel al eens passeerde op het festival in de laatste jaren. Er waren nog iets meer Belgische bands dan anders.

Opvallend voor dag 1 van Rock Zottegem 22 was het feit dat men 20 minuten te vroeg begon. Als je weet dat het eerste optreden maar een dik halfuurtje duurt, dan is dit toch een vreemde beslissing van de organisatie. Als festivalorganisator moet je je zo goed mogelijk aan je tijdsschema houden en proberen een (start van een) optreden niet te laten uitlopen anders begint alles hopeloos op te schuiven: akkoord! Maar te vroeg beginnen?! Langzaam werd die voorsprong afgebouwd, maar ook de volgende groepen begonnen steeds voor de aangekondigde tijd.

Ik heb dit jaar eens gefilmd in plaats van foto’s te nemen, aan 120 fps (frames per second) zodat ik ook mooie slow motion beelden kan tonen. De video reportages die ik breng gaan wat verder dan een gewone moment opname en zijn creatieve montages die een impressie geven van elke band, the moves, de mensen en uiteraard de muziek.

Ramkot, finalist van ‘De Nieuwe Lichting 2021’ van Studio Brussel, is een beloftevolle band. Ze speelden vlotjes hun show op het podium van Rock Zottegem, maar konden mij persoonlijk niet zo lang boeien. Ik ben wel benieuwd waar ze over een paar jaar zullen staan.

De Britten van Razorlight speelde een sterke show zoals je van hen kan verwachten. De spotlights werden alleen op leadzanger en gitarist Johnny Borrell gericht, en met zijn witte broek en bleke huid leek het bijna dat hij zelf licht gaf.

De Antwerpse rockband Triggerfinger is geen onbekende op Rock Zottegem. Ze brachten een spetterende, energieke show die zoals steeds tot in de puntjes is uitgewerkt; misschien net een beetje teveel op automatische piloot.

Bazart liet dan eindelijk het publiek volledig uit hun dak gaan. Het sexappeal van Mathieu Terryn zit daar zeker voor een groot deel tussen. Dat hun Nederlandstalige indiepop een ruim publiek kan bekoren blijkt voldoende aan al de successen die ze aan elkaar rijgen.

Arsenal is dansen! Zo simpel is het. De ritmes slepen je mee. Het werkt, het is goed. Dat kennen we ondertussen voldoende op Rock Zottegem.

Hopelijk volgend jaar een nieuwe hoofdact voor de vrijdagavond op Rock Zottegem. Dat mag gerust nog eens een metal of punk band van internationale allure zijn, zoals tot enkele jaren geleden gebruikelijk was op dit festival.