Hoe had het kunnen zijn of worden? Mijn leven gaat zo rap voorbij ,eigenlijk zou ik gelukkig moeten zijn maar dat ben ik niet.Ik mis liefde.Liefde die mijn partner niet kan geven.Hij is koud en dominant en veeleisend los van ook controleert die mij in mijn doen laten.Geld krijg ik niet enkel zakgeld.En moet vaak bedelen om het te krijgen om ondergoed of sokken of een kleedje te kunnen kopen voor mezelf.Als hij niet thuis is heb ik rust toch ik kan niet mijn zelf zijn,ik kan niet naar buiten ,want de obstakel is de trap.Regelmatig heb ik ook een dip ,en moet dan huilen omdat ik soms ook behoefte heb aan een arm om me heen die mij trootst.Die heb ik alleen van mijn kinderen.Hij heeft nooit om mijn kinderen gegeven.Er was altijd wel iets om op aan te merken dat hem niet beviel.is het mijn kinderen niet die het doelwit zijn dan ben ik het wel. In begin liet die machtsmibruik zien ,en duwde mijn kinderen zelfs ,en voelde hij zich stoer.Hij heeft zelfs mijn zoon afgestoten ,ze hadden eerst een goede band.Daar genoot ik zo van.Maar met het ouder worden van mijn zoon zocht hij steeds een probleem en ging dingen vertellen op school die er niet waren.Ook gaf hij mij de schuld dat ik de kinderen los opvoede in zijn ogen.Het was nooit goed,maar met gesprekken kan je veel meer bereiken dan dat gepusch en achterbakse gedoe die hij deed.Mijn zoon is hem gaan haten ,vrij logisch ,en dus ben ik weggelopen van huis naar me dochter toe.Maar me partner ondertussen ging de burgemeesters van beide kanten en ook ocmw zielige verhalen gaan vertellen samen met zijn moeder en werd ik scheef aangekeken terwijl hij genoot.Zelfs jeugdzorg ging die mailen dat ik geen verstand had van kinderen op voeden en dat ze beter af waren in een tehuis.Weliswaar zonder mijn medeweten.Later al die mails gezien in zijn pc ,en we stonden versteld van.Dus ik was genoodzaakt om terug te keren ,ook deels voor mijn zoon omdat hij vriendjes had in deze omgeving en ik mezelf opofferde voor mijn zoon school en zijn omgeving.En dat heeft geen goed gedaan.Mijn zoon werd gepest op school en eega zette mij in kwaad daglicht.Dus een op de andere dag zat mijn zoon thuis.De enigste die hem kon begrijpen was ik zelf.En ook veel gesprekken gehad met mijn zoon dus onze band is intens.Daarom haat mijn man mij ,vanwege ook dat mijn zoon karaktertrekken heeft van mij ,en ook een dochter die zoals ik ben.Weliswaar drukker is maar wel haar hart op de goede plek heeft.We woonden eerst in een huis ,gelijksvloers ,en kon vaak naar buiten gezellig in de tuin of een praatje maken met de buren.Waar ik nu woon kan ik doordat de trap zeer steil is niet naar buiten wanneer ik wil en moet ik zeuren om naar buiten te gaan ,dus vaak binnen zit ,en dat doet mij geen goed.Ik ben een buitenmens en daardoor belemmerd die mij ook in mijn doen en laten ,ik ben ook minder mobiel en geniet ervan als ik niet naar buiten kan of hij geen zin heeft.Dan kan hij niet dommineren namelijk en moet hij zich rustig houden .Het is vaak ook zo als er iets is hier dan krijgen we allemaal de schuld of gaat die schreeuwen als ik iets vraag.Inmiddels ben ik achter gekomen dat hij narcistische trekken heeft en op de profiel van zijn moeder stond dat ze narcist is.Dat is nog niet zo lang geleden.Dus ik heb haar niet op mijn sociale media wel weet ik dat hij mijn pc controleerd en ik regelmatig ook geen vrienden meer heb doordat hij ze ook bestookt.Dat doet mij veel pijn ,niemand weet op 1 na wie hij is wat hij doet met ons hier.Mijn zoon is gestopt met naar school te gaan ,werken is voor hem nog niet de keuze.Hij zou graag zijn studie’s oppakken weer heeft ook zijn dromen.De kleine beetje geld die ik krijg geef ik ook deels aan me zoon ,me partner geeft hij hem niks.Aan de ene kant wilt die dat die weg gaat of gaat hij mijn zoon waar ik bij ben liggen treiteren en wonderd dan dat mijn zoon van hem afbijt.Ik ben 4 dagen dank zij de vriend van me dochter op vakantie geweest met mijn kinderen,dat heeft me deugd gedaan mijn kinderen zagen me openbloeien.We waren in Wallonie ,en deed me heel goed.Geen gezeur niks te horen van hem ,wel toen we thuis kwamen zag ik dat hij op mijn pc was geweest ,opeens had ik ruzie met iedereen en bepaalde dingen had hij vranderd.Het huis was een bende toen we terug kwamen,smerig zelfs.Schaamde me dood.Inmiddels ben ik weer 1 maand niet buiten geweest.Vroeg vorige week om naar buiten te gaan maar hij is zolang 2 dagen achter elkaar gaan fietsen dat bij etensstijd hij terug kwam zodat er geen tijd meer was om gezellig naar buiten te gaan even in de tuin te gaan zitten.Hij was moe en had geen goesting was antwoord met een smerige lach op zijn gezicht.Nu de laatste tijd is het gemis om weer alleen verders te gaan met mijn zoon enorm .Liefst ga ik naar Wallonie ,dan weet ik dat hij ons daar niet kan lastig vallen.Omdat het daar ook franstalig is en hij daar geen burgermeester kan lastig vallen of een ocmw.Dan is de macht van hem op mij er niet meer.Dan heb ik vrijheid die ik zo hart mis.bij ocmw durf ik hier niet meer aankloppen voor borg.Want hij verpest het voor mij en mijn zoon.Dat heeft die de vorige keren ook gedaan ook zelfs eigenaars benaderd ,waardoor ik geen huis kreeg.Ik wil het liefst hier zo snel mogelijk weg ,naar een plek waar rust is ,weg uit zijn buurt waar hij mij niet meer kan controlleren meer,mij niet meer kan toe schreeuwen in de plaats van praten,mij niet meer kan behandelen zoals een hond ,die heeft het geloof nog beter dan ik.Ik heb jaren liggen zeuren voor een gebit evengoed mijn zoon een beugel maar we hebben het beiden niet gekregen.Want volgens zijn ma ben ik een profiteur die teert op haar zoons salaris en zij is de ergste van haar soort mag ik wel zeggen.Ik kan tenminste liefde geven maar dat kan zij niet.Zij koopt spullen pc of tv of geeft geld dat is bij haar liefde geven.Zij kan geen liefde geven wel schreeuwen,en dommineren ik daar en tegen heb wel geduld om naar mijn kinderen te luisteren ,als ze met iets zitten of hen te aaien of te knuffelen.Mijn partner heeft dat nooit gehad.Mijn partner komt uit een gebroken gezin,de moeder liet de kinderen bij de vader ,voor een andere man.En de vader had enkel oog voor zijn dochter niet voor mijn man.Dus die voelde zich in een hoek gedreven en is al vroeg uit huis gegaan ,en jaren later kwam die mij tegen en ook zijn moeder op de internet.Maar nu vele jaren later heeft die geen contact meer met zijn vader wel met zijn moeder zeer intens want mijn eega liegt en zet mij en mijn kinderen in verkeerd daglicht dus de famillie haat mij ik ben de slechterik en hij word beloond want toen zijn zus ooit goed contact had met mij was die boos en heeft die contact helemaal kapot gemaakt hij was jaloers toen en boos en dat heb ik geweten.Ik heb met lotgenoten die met een narcist zijn getrouwd geweest contacten gehad ,en ik weet dat ik de stap moet zetten.Dat heb ik wel meerdere keren geprobeerd ,ook van huis hier uit maar instanties komen helaas niet naar huis en los van hij komt zogoed over dat ik bestempeld word als een leugenaar.Mijn zoon woont nog thuis.Ik zie hem alleen uit zijn kamer komen als mijn eega er niet is.Dan maken we grapjes en genieten we gewoon.Mijn zoon is hoogbegaafd,maar ook heel erg teruggetrokken leeft letterlijk in zijn kamer.Hij rookt niet en drinkt niet.Hij is zo geworden door mijn eega.Ik heb een verhaal gelezen over een ander iemand die hetzelfde is als mijn zoon.Mensen die allemaal etiketjes plakten en uiteindelijk niet zo is.Mijn zoon leeft ook in de gamewereld ,daar zijn mensen zelfde als hij ,allemaal gepest geweest,weg uit de realiteit en zijn zijn vrienden geworden.Ik heb heimwee naar Wallonie.Ik weet dat me zoon dat niks vind maar is puur om ver weg te zijn uit de greep van mijn eega .Voor alles wat verkeerd gaat maar ook voor mijn zoon zou beter zijn dat hij weer zijn studie kan oppakken ,en aan zichzelf kan werken.En ik weer kan lachen,nu staan de tranen in mijn ogen.Ik heb niemand meer die mij zou kunnen helpen.Mijn dochter gaat naar school en de vriend werkt dus en hun kunnen mij die borg ook niet voorschieten .Dan zal ik een uitkering moeten vragen ,ik weet is geen vetpot maar ik heb er al van ooit moeten leven in Nederland toen ik ook heel veel problemen had met de vader van mijn kinderen.En ik er nog van kon sparen dus.Verders ben ik ook zeer bewust van omgaan met geld en goede voeding.Kan zelf ook groentjes en fruit kweken,en dan kunnen we zelf eten wat we willen want dat is nu niet het geval.Ook al maak ik een lijstje dan nog negeerd die het en haalt in huis wat hij wil.De dingen die ik nodig heb krijg ik gewoon niet maar zijn snoep neemt die wel mee ,want wij krijgen te horen hij werkt en hij heeft dat nodig ik niet en mijn zoon want wij zitten binnen.We leven als kastplantjes was antwoord die hebben enkel water nodig.Mijn katten worden beter behandeld dan wij.Hij heeft ooit al geprobeerd om niks te halen om te kijken hoe lang we zonder eten kunnen .Ik ben 60 ,en wil nog wat genieten van het leven met mijn zoon.Hem nog die goede dingen meegeven van het leven.Weer ook een stukje leren lopen want door binnen te zitten heb ik geen beweging en moet ik dus alles op bouwen.Wel ben ik minder mobiel door mishandeling van mijn vorige ex.Buitenwereld weet niet hoe het is om met hem te wonen,want aan de buren verteld die ook leugens.En dat doet pijn.Hij mishandeld mij en mijn zoon zowel sociaal als geestelijk los van misbruikt die zijn macht om zijn zin te krijgen.Dit is gewoon niet goed te praten.Zelfs op zijn werk gaat die dingen vertellen dat we bijvoorbeeld gescheiden zijn ,dus en uitelkaar wonen ,wat niet het geval is.Met een collegaatje ,vrouw,gaat die mee naar werkt.Zo vertelde die van alles over haar en waarom ik opeens intresse had ,het was zijn zaak als antwoord en los van chatten ze en smssen ze naar elkaar .Durf je daar wat van te zeggen dan is kot te klein.Ze haalt hem op ,en brengt hem terug ,ook omdat ze hier in de regio woont ,en zeg je daar wat van ,dan krijg je een sneer van het is zijn leven ,ik ben een oud wijf ,wat heb ik nog aan je.Harde woorden.Ik slaap ook niet altijd bij hem.Dat is gewoon niet te harden.Ik slaap vooral in de woonkamer op de bedbank.Dan ontrek ik mij aan zijn macht in principe en werk ik ook aan mezelf.En als ik een dip heb probeer ik hem te mijden.Want dan ben ik vatbaarder voor zijn macht.Ik betrapte mij op deze week dat ik het gemis naar een eigen woning had en ook mijn huisje stond in te richten samen met mijn zoon.Daarom wil ik die stap hoe dan ook zetten maar zal niet zonder hulp kunnen.In mijn vertrouwen naar mensen ben ik wat afstandelijk geworden gezien wat ik hier allemaal meemaak.Mijn vertrouwen is geschaad.Wat verlang ik om weer alleen te wonen ,dingen te kunnen doen zonder gezeur te horen,slapen wanneer ik wil eten wat ik wil samen met mijn zoon.Ik wil hem die ellende besparen om hem nog verders in zijn kamer te zien opsluiten voor mijn eega.Dat doet mij zo pijn als moeder zijnde.Een jongen van 20 die nog in de bloei van zijn leven is ,en de dingen mag doen zonder gezeur van een vent die me zoon naar benedne haalt.Ik heb woningen gezien in Herstal en ook in Kelmis.Waar ook nog gezonde lucht is,en je nog kan wegdromen en de dingen van de natuur.Een hond in ons midden is,me zoon hem kan uitlaten ,er aan zijn beugel gewerkt word en ik eindelijk durf naar buiten te gaan dat ik een gebit heb,die ik niet krijg nu.Ik wil hier zo graag uit,weg van alles die mij zoveel pijn doen.Ik weer kan leven wat ik nu niet kan.Ik weer naar buiten kan wanneer het mij past ,in de tuin of boodschappen zelf mag doen.Zonder gecontroleer.Muziek kan luisteren,met mensen kan praten.Ik wil hier weg ,..ver weg,..ergens waar groen is ,waar ik in de bossen kan gaan wandelen,of fietsen.De dingen mag doen die ik voorheen wel deed en kon.Ondanks mijn beperkingen die ik heb misschien straks weer een baan kan vinden voor deeltijds.Hoe verlang ik naar mijn leven,..ons leven van mij en mijn zoon.Dat ik mijn dochter vaker zie dan nu het geval is met haar eega.Niemand kan voelen hoe het voelt als je opgesloten zit in een huis en je niet verders kan ontplooien omdat je eega dat niet wil en macht uitoefend.Niemand kan mezelf voelen ,ook niet mijn zoon.Waarvoor ik wel door vuur ga.Ik wil geen ruzie meer,ik weer geen machtsmisbruik meer geen intimidatie of mij controleren.Ik wil leven,.LEVEN.