De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

DE GEVAARLIJKE FRANSE RELIGIE VAN HET SECULARISME

DE GEVAARLIJKE FRANSE RELIGIE VAN HET SECULARISME

maandag 16 november 2020 07:34
Spread the love
De Iraans-Franse professor emeritus Farhad Khosrokhavar is een autoriteit op het gebied van de islam in Frankrijk en acute problemen zoals dat van de radicalisering van jongeren. Na de moord op Samuel Paty vroeg de New York Times zijn mening: ‘ “Ik heb het gevoel dat het heel moeilijk is deze cartoons voor strikt pedagogische doeleinden te gebruiken, zei Farhad Khosrokhavar, een socioloog van de School voor Hogere Studies in de Sociale Wetenschappen, EHESS, in Parijs. “Secularisten denken dat het hun recht is, omwille van de wet die blasfemie en eender welke vorm van spot met de godsdienst toestaat. Maar aan de andere kant is er het gevoel dat als je zo handelt het de moslims zijn die veracht worden, niet de profeet”, zei hij. “Door die cartoons te gebruiken om de vrije meningsuiting uit te leggen, tonen we er geen begrip voor dat we mensen kwetsen, zei Khosrokhavar. “Er zijn duizend manieren om de vrije meningsuiting te laten zien, dus waarom dan deze kiezen?” ‘ (1)

EEN VERDWENEN OPINIESTUK

Kort na de moord op Paty werd de professor opgebeld door een journaliste van het tijdschrift Politico die hem vroeg om een stukje over die actuele kwestie. De volgende dag stuurde hij dat naar het tijdschrift en hij kreeg als antwoord dat het geplaatst werd. Enkele dagen later attendeerde iemand hem er op dat zijn artikel verdwenen was. Hij trachtte de journaliste te bereiken, maar die reageerde niet.
Als je nu “Politico en Khosrokhavar” googlet kom je terecht bij een artikel van Attal, de regeringswoordvoerder van president Macron! Die verwijst naar en reageert op het artikel van de professor, maar als je op de toegevoegde link klinkt kom je terecht bij een mededeling van het tijdschrift: “The Opinion article “France’s dangerous religion of secularism” published on Saturday has been withdrawn as it does not meet our editorial standards. Stephen Brown, Editor in Chief, POLITICO Europe”.

MACRONISTISCHE VRIJE MENINGSUITING

Politico maakt zich hier hopeloos belachelijk en discrediteert zichzelf. Tegelijk is dit een fraaie illustratie van de vrije meningsuiting op macronistische wijze. Het artikel van Attal gaat niet in op de feiten en de redeneringen van de professor, maar beschuldigt hem ervan in zijn stuk de schuld voor de moord bij het Franse secularisme te leggen, en “dat is een belediging voor degenen die gestorven zijn en een ondenkbare omkering van de rollen van aanvaller en aangevallene.” Want: “De enige ideologie die hier verantwoordelijk is, is het radicale, gewelddadige en corrupte islamisme.” Dat wordt zonder enig bewijs of argument geponeerd, en zonder enige weerlegging van de beschouwingen van de professor. Dat die toch wel een halve eeuw gestudeerd heeft op zijn onderwerp en een stapeltje boeken daarover gemaakt heeft, wordt genegeerd. Wat was zijn redenering?
Het was een nogal nuchtere, sociologische observatie en redenering, die hij in een nabeschouwing bij dit ongehoorde geval van censuur verder gedetailleerd heeft met cijfers. (3) In zijn opiniestuk stelt Khosrokhavar de vraag: “Waarom is Frankrijk altijd weer het mikpunt van gewelddadige extremisten? Duitsland, Engeland, Italië en zelfs Denemarken, waar controversiële Mohammedcartoons voor het eerst gepubliceerd werden – hebben geen vergelijkbaar geweld ervaren. De reden is eenvoudig: de extreme vorm van laïcité in Frankrijk en de blasfemie, die het radicalisme binnen een gemarginaliseerde minderheid gevoed hebben. Meer specifiek: de jongste golf van geweld volgt op de beslissing van het satirische blad Charlie Hebdo om bij de start van het proces rond de dodelijke aanval op zijn kantoor in 2015 de blasfemische Mohammedcartoons die de eerste aanval veroorzaakten, nog eens te publiceren. Dit duo: radicale laïcité en religieus radicalisme, is sindsdien aan een moorddadige dans bezig.”

EEN AGRESSIEVE NEOLAICITEIT VERVANGT DE KLASSIEKE

“Traditioneel vergt de Franse laïcité van de staat neutraliteit en roept op tot respect voor de religies in de publieke ruimte, om de opkomst van religieuze onverdraagzaamheid te vermijden. Maar in de huidige tijd is zij veel radicaler geworden. De laïcité die nog tot in de jaren ’70 de overhand had, die van Aristide Briand en van Jean Jaurès, is vervangen door iets wat meer lijkt op een civiele religie. Het is een systeem van geloofsovertuigingen dat zijn eigen priesters heeft (ministers van de regering), zijn paus (de president van de Republiek) en zijn ketters (eender wie die oproept tot een minder antagonistische houding tegenover de islam wordt afgekeurd en aangeduid als ‘islamo-gauchist’).”
“Een van de kenmerken van die nieuwe laïcité is de promotie van religieuze blasfemie, en in het bijzonder zijn extreme uitdrukking in de vorm van karikaturen zoals die over Mohammed. Die visie is perfect uitgedragen na de moord op de leraar die die karikaturen in zijn lessen getoond had, toen talrijke Franse intellectuelen de lof zongen van de blasfemie en steun boden aan de ondubbelzinnige verdediging van de regering inzake het recht op vrije meningsuiting. Ze hadden wat meer moeten nadenken over hun woorden.”

DE NEFASTE RESULTATEN VAN DE NEOLAICITEIT

“In West-Europa is het recht op blasfemie wettelijk erkend. Maar het is een zaak het recht op blasfemie te beschermen en een andere met enthousiasme aan te sporen tot blasfemie, zoals dat in Frankrijk het geval is. Blasfemie is een vorm van vrije meningsuiting die niet argumenteert en sarcastisch is. In het beste geval zou ze zeer gematigd moeten worden gebruikt in een land waarvan tussen zes en acht percent van de bevolking bestaat uit moslims, van wie de ouders of grootouders meestal geïmmigreerd zijn uit de Franse kolonies in Noord-Afrika.”
“De verdedigers van de blasfemie beroepen zich op de vrije meningsuiting, maar wat blasfemie in feite doet, is Frankrijk in de val lokken van een vicieuze cirkel van reactie op de jihadistische terreur die het land minder vrij en minder autonoom maakt. Het buitensporig gebruik van karikaturen in naam van het recht op blasfemie draait er uiteindelijk op uit dat het publieke debat ondermijnd wordt. Dat gebruik van karikaturen stigmatiseert en vernedert zelfs de meest gematigde of geseculariseerde moslims, van wie velen de obsessie van de Franse aanhangers van de laïcité niet begrijpen, die geobsedeerdheid door de islam, de hoofddoek, het dagelijks gebed of de islamitische leer.”
“Het resultaat is een nefaste cyclus: provocatie, contra-provocatie en afdaling in een maatschappelijke hel. Samen met de radicalisering van de Franse laïcité is het aantal jihadistische aanslagen in het land verveelvoudigd. De Franse aanhangers van de laïcité beweren te strijden voor de vrijheid van meningsuiting. Door dat te doen, sterven er onschuldigen, verwerpen de moslims van de hele wereld de Franse waarden en boycotten ze de producten van het land, en zien de Franse moslims hun vrije meningsuiting ingeperkt in naam van de strijd tegen islamistische propaganda.”
“Frankrijk betaalt, zowel binnen als buiten zijn grenzen, een zware prijs voor zijn laïcité, die fundamentalistisch geworden is.”

MEER LEZEN?

(3) Het oorspronkelijke stuk van Khosrokhavar (Engels, Frans en Farsi): https://orientxxi.info/…/the-dangerous-religion-of…
De nabeschouwing, Le débat censuré, (ook in het Engels en het Farsi): https://orientxxi.info/magazine/a-censured-debate,4282
Zie ook het oudere interview, nu weer volop actueel:
https://www.bondyblog.fr/societe/lattentat-contre-charlie-hebdo-vu-par-farhad-khosrokhavar/

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!