Ik verplaats me met een scootmobiel. Het heeft me vijf dagen gekost om per e-mail – ik ben té erg hardhorend om te telefoneren – personenvervoer te vinden van NMBS-Station Brussel-Noord naar Dilbeek.

In Station Dilbeek is er geen voorziening om personen met een rolstoel/scootmobiel op- en van de trein te helpen. Het dischtstbijzijnde station waar ik met de NMBS geraak is Ternat … maar niet met de trein, nee nee nee.

Ik krijg, op kosten van de NMBS, een taxi voor personen met een handicap ter beschikking naar Ternat, want in Ternat … is er ook geen assistentie voorzien voor rolstoelen of scootmobielen. Bon, ik zal dus in Ternat aankomen, maar dan moet ik nog in Dilbeek geraken, wetende dat ik daarnet in Dilbeek was op de lijn naar Dendermonde/Aalst. Maar ik mocht er niet af.

Bij het zoeken heb ik na vijf dagen het hele traject geannuleerd en heb ik besloten: ik vraag voor het traject Brussel-Noord – Dilbeek een privé-transport aan bij MAV Vlaams Brabant (dat is een provinciale organisatie die vervoer voor personen met een handicap centraliseert). Heen en terug.

Na twee dagen wachten, kreeg ik antwoord: “Helaas hebben we enkel een vervoerder gevonden voor de heenrit. Voor de terugrit hebben we geen gepaste vervoerder gevonden. Heeft u graag dat ik de heenrit laat staan, en dat u zelf een oplossing vindt voor de terugrit? Of annuleer ik de heenrit ook?”

De aanvraag deed ik dus ruim 3 weken vooraf?! Waar zijn we mee bezig? Bon. Ik heb teruggemaild dat ik de heenrit zal nemen (de kosten worden toch terugbetaald). Op die manier ben ik zeker dat ik, in geval van regen, droog in de school zal aankomen en kan ik droog mijn lezing geven.

Ik zal wel op eigen kracht van Dilbeek terug naar Brussel-Noord tuffen. Het is maar 7 km en dat kan mijn scootmobiel op 1 wiel aan. Bedankt NMBS, bedankt Brussels-Hoofdstedelijk-Gewest voor deze vlotte samenwerking. Ik ben er echt moe van.