Paul Ryan’s liefde voor Rage Against the Machine is amusant, omdat hij de belichaming is van de machine waar onze muziek al twintig jaar tegen tekeer gaat. Charles Manson hield van The Beatles, maar begreep ze niet. Gouverneur Chris Christie (Republikeins gouverneur van New Jersey, nvdr) houdt van Bruce Springsteen, maar begrijpt hem niet en Paul Ryan heeft niet het minste idee waar zijn favoriete band voor staat.

Ryan beweert dat hij van Rage‘s sound houdt, maar niet van de teksten. Wel, ik geef geen snars om Ryans sound of zijn teksten. Hij mag van eender welke band houden, maar zijn voornaamste visie om de inkomsten nog radicaler naar de één procent te verschuiven is tegengesteld aan de boodschap van Rage.

Ik vraag me af wat Ryans favoriete Rage nummer is? Is het datgene waarin we de genocide op Amerika’s oorspronkelijke inwoners veroordelen? Datgene waarin we tekeer gaan tegen het Amerikaans imperialisme? Onze cover van ‘Fuck the Police’? Of is het die waarin we de mensen oproepen bezit te nemen van de productiemiddelen? Zoveel uitstekende keuzes om keet te schoppen tijdens bijeenkomsten van de Young Republicans.

Vergis je niet, ik zie duidelijk dat Ryan zeer veel ‘Rage‘ (woede, razernij) in zich heeft: razernij tegen vrouwen, tegen immigranten, tegen werknemers, tegen homo’s, tegen de armen, tegen het milieu. Eigenlijk is het enige waar hij niet razend op is de bevoorrechte elite waarvoor hij kruipt om fondsen in te zamelen voor zijn campagne.

Zie je, de superrijken moeten voor zichzelf goedpraten dat ze meer bezitten dan ze ooit kunnen besteden terwijl miljoenen kinderen in de VS ‘s avonds met honger naar bed gaan. Wanneer zij dus in de spiegel kijken, dienen ze zichzelf te overtuigen dat deze mensen onwaardig, dat ze minder zijn.

Sommige extreemrechtsen zijn nog cynischer dan Ryan, maar hij lijkt echt in zijn eigen discours te geloven. Deze ongebreidelde razernij tegen hen die het minste hebben is een hoeksteen van de Romney-Ryan campagne.

De muziek van Rage beïnvloedt mensen op verschillende manieren. Sommigen negeren dat waar de band voor staat en concentreren zich op het moshen* en al dat gedoe. Voor anderen heeft de Rage hun ideeën en hun leven veranderd. Veel activisten rond de wereld, waaronder organisatoren van de wereldwijde Occupybeweging, werden geradicaliseerd door Rage Against the Machine en werken onvermoeibaar voor een humanere en rechtvaardigere planeet. Mischien was Paul Ryan aan het moshenterwijl hij had moeten luisteren.

Mijn hoop is dat Ryan misschien een mol is. Misschien plantte Rage enkele verstandige ideeën in deze extreem rechtse gek. Misschien verleent hij wel gratie aan Leonard Peltier**. Misschien zal hij wel militaire steun leveren aan de Zapatista’s (het Mexicaanse verzet, nvdr). Misschien vult hij Guantanamo Bay met het crimineel bedrijfsleven dat zijn campagne financiert – en martelt hen dan 24/7 met muziek van Rage. Dat is een mogelijkheid. Maar ik zou er niet op wedden.

* Moshen is een bepaald soort – nu ja – dans. Als je niet weet wat het betekent, heb je waarschijnlijk een gezegende leeftijd bereikt. De Engelstalige Wikipedia heeft er voor je gemak een uitgebreide pagina aan gewijd, de Nederlandstalige een veel te korte.

** Het nummer Freedom van Rage Against the Machine gaat over de zaak van Leonard Peltier, zie artikel in Lees Ook hieronder.

Tom Morello

Vertaling Dietrich Muyllaert