Volgens een belangrijk deel van de bevolking in Latijns-Amerika zou veiligheid het belangrijkste onderwerp van de politiek moeten zijn. Nayib Bukele slaagde erin met een repressie apparaat, dat in conflict staat met de mensenrechten, een ommezwaai te realiseren in de veiligheid van zijn land. Hoe populair dit veiligheidsdenken in Latijns-Amerika zal worden is nog niet gekend, maar Argentinië heeft alvast een presidentskandidaat die in die richting beweegt, Bullrich(PRO).

Bullrich was al minister in de regering van De La Rua, de president die met de helicopter uit ‘la casa rosada’ of het presidentieel paleis moest verwijderd worden na de coralito of het failliet gaan van de Argentijnse banken. Daarna was ze minister van veiligheid in de regering Macri (2015-19). Ze stond ervoor bekend dat ze de militairen het recht gaf om te interfereren samen met de politie als Argentijnsterritorium niet meer in handen was van de staat zoals bij de narco’s als bij de Mapuche’s. Dit deed de Argentijnen huiveren, omdat dit hen deed terugdenken aan de militaire repressie, van tijdens de dictatuur.

We mogen niet vergeten dat er in Rosario een echt veiligheidsrisico is, omdat er dagelijks mensen worden vermoord door narco’s. Rosario is sinds 2005 een narcostaat geworden. Waar in El Salvador het om gangs of pandilla’s gaat, leerden we dat met de veiligheidsstrategie van Bukele er nu sinds een maand en half geen doden zijn gevallen dus in principe zou deze strategie kunnen dienen voor Rosario. Toch gaat de strijd van Bukele in tegen alle vormen van mensenrechten, dit zijn echter landen die anders met veiligheid omgaan na de guerilla-bewegingen. En nu met de pandilla’s hebben de mensen het wel gehad met geweld van paramilitaire groepen.

Veiligheid is een belangrijk thema over heel Latijns-Amerika en het succes van Bukele doet veel regeringen denken aan gelijkaardige maatregelen. Bukele, een Palestijn, kent de cultuur van geweld als geen ander. Hij vergelijkt de pandilleros met ratten en niets is genoeg om de strijd aan te gaan. De grenzen van het aanvaardbare zijn ver zoek, maar de vraag is nu hoeveel stemmen kan deze aanpak van de onveiligheid krijgen in Latijns-Amerika. In El Salvador kozen alvast de Fmln, de partij van de oude guerilla en ARENA, de republikeinse nationalistische partij,  om een coalitie aan te gaan tegen de partij van Bukele (nuevas ideas).

Onveiligheid is geen nieuw thema in de politiek, maar het lijkt nu dat Bukele er een antwoord opheeft. Iemand zoals Bullrich is zeker in staat om dit beleid te kopieren naar Argentinië. Er is al een anti-terrorisme wet die klaar staat moest rechts weer aan de macht komen. Bullrich moet het echter nog opnemen tegen Laretta in de PASO begin augustus om te bepalen wie er zich voor de presidentsverkiezingen mag presenteren voor Juntos por el Cambio (JxC). Het staat vast dat als Bullrich aan de macht komt ze tegenwind zal krijgen uit belangrijke sectoren van de samenleving.