Er staan steeds twee fracties tegenover elkaar in Argentinië, nl. de Peronisten van Massa en Juntos por el Cambio (JXC) van Larreta, toch is de partij van Larreta niet stabiel omdat de radicalen niet willen spreken met de Peronisten. Zo blijft de kloof of la grieta bewaard.

Larreta werd na ex-president Macri in 2015 tot op heden burgermeester van Buenos Aires. Tijdens de regering Macri was hij vice-president en minister van onderwijs. Hij staat bekend als een centrum-rechtse technocraat die altijd in de schaduw van ex-president Macri heeft gewerkt. Dit zou eens de verkiezingen kunnen zijn dat hij uit die schaduw treedt, toch heeft jxc nog altijd niet de verkiezingsnederlaag van 2019 kunnen verteren.

Het ziet er naar uit dat de partij jxc gaat uit elkaar vallen. Deze bestaat uit de oude partij van Macri en Bullrich, Propuesta Republicana, waarbij de radicalen zich aansloten om jxc te vormen. Toch ziet het er naaruit dat presidentskandidaat Larreta zich gaat afsplitsen van  jxc en een eigen partij gaat vormen.

De reden hiervoor is dat Larreta één van de gematigde democratische elementen is in Argentinië. Hij houdt de deur open voor sommige leden van de Peronisten, wat een unicum is in de Argentijnse politiek. Dat wil zeggen dat hij geen voorstander is van la grieta of de kloof tussen de Peronisten en jxc. Waarschijnlijk zal hem dit zijn lidmaatschap kosten omdat hij ook aast naar gematigde Peronisten die in onvrede zijn geraakt met de Kirchners en Alberto Fernández om op zijn lijst te zetten.

We weten nog niet wanneer deze nieuwe partij zich zal aandienen en het is ook niet bewezen. Het is in ieder geval duidelijk dat de leden van jxc onderdruk staan omdat ex-president Macri nog veel macht heeft binnen de partij. En dit zint Bullrich en Larreta niet.

Het ziet er dus naaruit dat als de Argentijnen naar het centrum gaan dat er twee mogelijkheden zijn namelijk Massa die centrum-links is en Larreta die centrum rechts is. Toch hoor ik dagelijks dat jongeren afhaken van deze twee keuzes omdat zowel Larreta als Massa tot het establishment behoren en dit zouden wel eens de meest anti-establishment verkiezingen van de laatste decennia in Argentinië kunnen zijn.