Een mens vraagt zich toch af waarom we daar allemaal zo rustig bij blijven, meer nog, waarom blijven mensen geloven, precies in die politici die de fraudeurs nog een steuntje in de rug geven terwijl ze van de onmacht van de zorgbehoevende misbruik maken om deze tot de laatste morzel te laten renderen alsof het, naar het einde van het jaar toe, het aanzwellen van zijn lever moet bevorderen.
Met z’n 61.000 zijn ze, de fraudeurs die wél gekend zijn en die zich binnen het kader van de eeuwigdurende regularisering ‘in regel’ hebben gesteld. Het zou geen kat verwonderen dat deze mensen niet echt zomaar alles in de weegschaal hebben gelegd. Het zou niet verbazen mochten er nog enkele kistjes met appels voor de dorst alsnog vergeten zijn. Het zijn tenslotte fraudeurs, mensen met ervaring.
Bovendien bestaat het vermoeden, zo schrijft de morgen, dat in veel dossiers het zwart geld vrijwel “gratis” is witgewassen. Het zou over ruim 36 miljard EUR gaan. Het is niet duidelijk of dat het bedrag is waarop de heffing moet gebeuren of dat het de heffing zelf betreft. In beide gevallen blijft het, de boete inbegrepen, een behoorlijk bedrag.
Aan de andere kant van onze samenleving heb je de zorgbehoevende. Laat mij eerst verduidelijken dat het gaat over deze zorgbehoevende die niet voldoende liquide noch waardepapieren of onroerend goed hebben om hun ziekte mee te betalen. Wie in deze situatie zit durft al eens de jaarlijks weerkerende vergoeding van 50 EUR voor de zorgkas vergeten. Volgens een artikel in HLN uit 2015 zouden er dat een 600.000 zijn. Afhankelijk van het inkomen bedraagt de tegemoetkoming 25 tot 50 EUR. Een eenvoudige rekening, ik ga van het minimum uit gaat het hier dan om een bedrag van 15 miljoen. Aan het hoogste tarief zou dat dus het dubbele zijn, 30 miljoen. Het bedrag dat aan tegemoetkomingen wordt gespaard door de regering door deze niet uit te betalen bedraagt ongeveer 4 miljoen. Vlaams minister Vandeurzen wil deze maatregel deels intrekken. Wie zijn boete van 250 EUR die volgens hem bevrijdend werkt betaald zal alsnog correct vergoed worden indien nodig en laat ons nu eerlijk zijn, 250 EUR voor een onbemiddeld zorgbehoevende persoon is toch peanuts. Dat moet iets van een vijfde van zijn netto maandinkomen zijn. Tja het woord zegt het zelf, je moet toch een beetje boete doen hé. Het moet toch ergens pijn doen of in het geval van de zorgebehoevende nog een beetje meer pijn, wie kan het wat schelen.
Het enige probleem dat onze Vlaamse minister Vandeurzen nog heeft is dat hij deze maatregel wel deels wil opheffen maar dat hij daarvoor geen geld heeft. Zoals gezegd heeft hij hiervoor 4 miljoen nodig en die vind hij maar niet. Nochtans ligt er op federaal vlak minstens (een heffing op) 36 miljard te wachten. Zonder 6e staatshervorming was dit dus een kwestie van schuiven geweest. Zonder staatshervorming zou er ook geen zorgkas zijn. De mutualiteit zou dan moeten volstaan om de nodige kosten te dekken, met een overschot van 35 miljard 960 miljoen zou dat ook niet echt een probleem mogen zijn. Maar ja, helaas, er is gewoon niet genoeg volk op de rechtbank om al die dossiers aan te pakken en waar zouden we daar het geld moeten voor halen?
We staan er dus met z’n allen gewoon op te gapen hoe het establishment ons van boven, van onder, langs alle kanten aan het pluimen is en daar moet stilaan toch weleens verandering in komen. Ik probeer bij deze in korte reminders weer te geven waar het om gaat. Probeert u bij deze aan het einde van de regeringsperiode de reminders in gedachte te hebben. En laat ons dan in godsnaam een einde maken aan dit wansmakelijk schouwspel.
