Het belangrijkste argument voor de overname van de macht in Venezuela was de vaststelling dat de verkiezingen in mei vorig jaar niet rechtsgeldig zouden zijn en president Maduro illegaal zijn zetel zou bezetten. Daarom zou deze toevallen aan de voorzitter van de Nationale Assemblee, die daarop zichzelf in zwoor.

Door de grote mediabedrijven vrijwel overal in de westerse wereld werd dit verhaal verontwaardigd gespind en Nicolas Maduro neergezet als een brute dictator die zijn volk meedogenloos onderdrukt.

Net zoals er na de inval in Irak in 2003 geen massavernietigingswapens bleken te zijn (de reden voor de inval), is er voor de overname van de macht in Venezuela geen enkele legitimiteit, want wat blijkt namelijk? De verkiezingen zijn vrij en eerlijk verlopen! Alleen paste dit feit niet in het propagandaverhaal dat de corporate media dienden te vertellen in opdracht van hun meesters en werd het keurig onder de groene zoden geschoffeld.

De Britse Media-onderzoekssite ‘Media Lens’ ¹ (publiceert regelmatig zg. ‘Media Alerts’, waarin propaganda-uitingen in de Britse media ontmaskerd worden. In hun laatste Alert werd de ‘Venezuela Blitz’ behandeld. (verwijzend naar hun boek ‘Propaganda Blitz’) Blitz staat voor een georganiseerde mediaoorlog om de bevolking te doordringen van hun ‘waarheid’.

In dit artikel kan men lezen hoe de Britse bladen en de BBC propagandaleugens vertellen over o.a. de martelkamers van dictator Maduro en andere horror. Naast deze beschamende media-uitingen ook een aantal getuigenissen van onafhankelijke waarnemers over die Venezolaanse verkiezingen in mei 2018 ²:

…

Naast de ‘mainstream’ [propaganda] hebben geloofwaardige stemmen betoogd dat de verkiezingen van afgelopen mei vrij en eerlijk waren.

Mensenrechtenadvocaat Daniel Kovalik van de University of Pittsburgh School of Law schreef voor de Pittsburgh Post-Gazette op 31 mei 2018:

‘Ik ben net teruggekeerd van het waarnemen van mijn vierde verkiezing in minder dan een jaar tijd in Venezuela. Jimmy Carter heeft Venezuela’s verkiezingssysteem “het beste van de wereld” genoemd en wat ik zag was een inspirerend proces dat één persoon, één stem garandeert en meerdere controleprocedures omvat om een ??vrije en eerlijke verkiezing te verzekeren.

‘Toen ik thuiskwam in de Verenigde Staten zag ik dat de onvermijdelijke ‘ nieuws’-verslaggeving Venezuela aanduidt als een ‘dictatuur’ en als een land dat gered moet worden. Deze verslaggeving negeert niet alleen de realiteit van Venezuela, maar gaat voorbij aan het feit dat de VS de grootste belemmering vormen voor de democratie in Venezuela, net zoals de VS sinds het einde van de 19e eeuw een belemmering voor de democratie in heel Latijns-Amerika vormt.’

Meer dan 150 leden van de internationale verkiezingsbegeleidingsmissie voor de verkiezingen publiceerden vier onafhankelijke rapporten. Hun leden omvatten politici, verkiezingsdeskundigen, academici, journalisten, leiders van sociale bewegingen en anderen ‘. Het Algemeen Verslag van de missie concludeerde:

‘Wij, internationale begeleiders, zijn van mening dat de technische en professionele betrouwbaarheid en onafhankelijkheid van de Nationale Kiesraad van Venezuela onbetwistbaar zijn.’

De Raad van verkiezingsdeskundigen van Latijns-Amerika, een groepering van verkiezingstechnici van over het hele continent, van wie velen verkiezingsbureaus hebben voorgezeten, merkte op:

‘Het proces is met succes uitgevoerd en de wil van de burgers, vrijelijk uitgedrukt in de stembussen, is gerespecteerd … de resultaten die door de Nationale Kiesraad zijn gecommuniceerd, weerspiegelen de wil van de kiezers die besloten hebben deel te nemen aan het verkiezingsproces.’

‘De Afrikaanse missie rapporteert:

‘Onze algemene evaluatie is dat dit een eerlijke, vrije en transparante uitdrukking was van het mensenrecht om te stemmen en deel te nemen aan het verkiezingsproces door de Venezolaanse bevolking, en dat de resultaten die in de nacht van 20 mei werden bekendgemaakt, betrouwbaar zijn vanwege de uitgebreide garanties, controles, het high-tech karakter van het verkiezingsproces, en vanwege de dertien verificaties die voorafgaand aan en op de dag van de verkiezingen zijn uitgevoerd waarvan we getuige waren.

‘We kunnen dan ook concluderen dat de Venezolaanse bevolking die ervoor koos om deel te nemen aan het verkiezingsproces van 20 mei niet onderhevig was aan externe druk.’

En ook het Caribisch rapport:

‘De missie was tevreden dat de verkiezingen efficiënt en op een eerlijke en transparante manier werden gevoerd. Alle geregistreerde kiezers die hun stemrecht wilden uitoefenen, namen er aan deel in een vreedzame en hulpvaardige omgeving. Op basis van het waargenomen proces is de missie ervan overtuigd dat de resultaten van de verkiezingen de wil van de meerderheid van de kiezers in de Bolivariaanse Republiek van Venezuela weerspiegelen.’

Als dit alles in het huidige debat is genegeerd, is het omdat de corporate media in feite niet geven om vrije verkiezingen in Venezuela.

…

1 Media Lens

In het VK opereren sinds 2002 twee fanatieke media-onderzoekers, David Cromwell en David Edwards op de website Media Lens
Centraal in de Media Lens-analyse staat het Propaganda-model, voor het eerst ontwikkeld door Edward Herman en Noam Chomsky, in hun boek Manufacturing Consent (1988). Die theorie stelt dat de manier waarop nieuwsmedia zijn gestructureerd (door middel van reclame, media-eigendom, overheidsinkoop en andere) een inherent belangenconflict creëert dat leidt tot systemische vertekening en propaganda voor ondemocratische krachten.

Op hun website stelt Media Lens vooroordelen en leugens aan de kaak in z.g. Media Alerts. Via twitter en email trachten zij in gesprek te gaan met de auteurs van de betreffende media-uitingen, wat hun niet altijd in dank wordt afgenomen. Hun ervaringen legden zij vast in een aantal boeken die inmiddels verschenen zijn. Het laatste is getiteld ‘Propaganda Blitz – How and Why Corporate Media Distort Reality’ (sept.2018).
Na hun laatste boek te hebben gelezen ben ik een groot bewonderaar van hun werk geworden. Zij zijn in de loop der jaren in mediakringen in het VK zeer gevreesd geraakt om hun genadeloze ontmaskering van mediabedrog en hun laatste boek heeft dan ook (en terecht) veel weerzin opgeroepen bij vele Engelse journalisten.

2 Het is wel zo dat de opkomst zeer laag was, 46,1%, hetgeen te wijten was aan de boycot van bijna alle oppositiekandidaten, naar verluidt in opdracht van de VS. Maduro kreeg 5.823.728 stemmen. Henry Falcón werd tweede met 1.820.552. Javier Bertucci kreeg 925.042 en Reinaldo Quijada 34.614.