We hebben afgesproken om te vertrekken in Mc Gregor tussen 09.00 en 10.00 uur. Maar om 08.45 uur staan we al bij Katleen om afscheid te nemen. Het voelt vreemd aan. Na een ganse week voelen we ons al een deel van het dorp en nu moeten we afscheid nemen. We worden er allemaal een beetje stil bij. Maar niet getreurd. Meer dan waarschijnlijk zien we elkaar snel weer. We nodigen Katleen en dochter Mary uit om naar Gordons Bay te komen in de week van 13 december. Het is dan al schoolvakantie. Aangezien zij geen andere vakantieplannen hebben zou het goed zijn dat ze nog een paar dagen bij ons aan zee kunnen vertoeven. Er is plaats genoeg op het appartement van onze vrienden Dany en Lydia.

De weg naar Oudtshoorn.

Nog een dikke knuffel en weg zijn we. We laten Mc Gregor achter ons tot volgend jaar. Want, ja hoor, volgend jaar willen we hier terug staan voor een nieuw project. We nemen de weg naar Robertson om daar de weg naar Montagu te nemen via Ashton. In Montagu nemen we de befaamde en alomgeprezen route “62”.  Alle folders en brochures beschrijven deze weg als één van de mooiste van heel Zuid Afrika. Een subtiele verwijzing naar de beroemde “route 66” is nooit ver weg. Maar gelijk hebben ze. Deze lange baan kronkelt zich als een sliert door het landschap. Vlaktes, heuvels, bergpassen, diepe kloven, dalen en weer omhoog. Het is meer dan eens adembenemend. We passeren Barrydale maar laten het voor wat het is.

Een komplete verrassing.

Je gelooft of het niet maar opeens staat langs de kant van de weg een bord met volgend opschrift. “Rony’s sexshop”op 600m. We kijken elkaar aan en onze nieuwsgierigheid is geprikkeld. Dit kan toch niet waar zijn. In the middle off knowere, een sexshop. Zou mijn grote broer Rony hier één of ander duister zaakje hebben opgezet? 600 Meter verder staat een wit gebouwtje met hetzelfde opschrift. We rijden de parking op. Het is keigoed gevonden. Om de aandacht van de toeristen te trekken heeft de eigenaar zijn drank- en eetgelegenheid deze naam gegeven. We worden er vriendelijk ontvangen door de uitbater himself. Er is een leuk buitenterras, een winkeltje met snuisterijen die verwijzen naar de naam van de zaak, een koffiebar en een heuse bruine kroeg die vol ondergoed hangt. Van de grootste onderbroeken, over de meest sexy slipjes tot BH’s. De ganse kroeg hangt vol. En de muren staan volgeschreven met namen van wie er ooit al geweest is. De zaak is blijkbaar een place to be. We drinken er heerlijke koffie en de uitbater vertelt ons wat we zeker moeten zien in de regio.

Lunch.

We zetten onze reis verder en het volgende dorp wat we tegen komen is Ladismith. Bij het eerste het beste tankstation laten we onze huurauto drinken. Aangezien het middag is zoeken we hier iets om te lunchen. Langs de kant van de weg die ons verder zal leiden vinden we een leuk zaakje. We bestellen een sandwich met tonijn.  Sla en fritten krijg je er overal bij. De vriendelijke eigenares komt een praatje maken. Ook een koppel dat achter ons zit begint een gesprek. We vertellen honderduit van waar we komen en wat we tot heden gedaan hebben. Het koppel is sterk geïnteresseerd in ons reuzenproject met gerecykleerd materiaal. Blijkbaar probeert het koppel zoveel mogelijk ‘green’ te leven. Ze vinden het verschrikkelijk dat er zoveel afval is in het land. We verorberen rustig onze lunch. Na het afrekenen nemen we nog afscheid van het schattige koppel die beide in de 70 zijn. Ze geven ons nog de raad mee op elke dag van het leven en elkaar te genieten. We beloven ons best te zullen doen.

Al puffend naar boven.

Ons autootje (een 1600) heeft het af en toe lastig om ons over de bergen heen te loodsen. De steile klims die we tegen komen doet de snelheid sterk afnemen. Het stuk route “62” tussen Ladismith en Calitzdorp is werkelijk amazing. De steile bergen en diepe dalen wisselen zich af. We stoppen af en toe om foto’s te nemen. Sylvie is in de wolken en zou alles fotograferen. Het is leuk dat ze zich zo helemaal laat opgaan in haar hobby. En de weg, kronkelt verder over bergen en dalen. Het lijkt wel één lang haarlint dat zich een weg krult doorheen een prachtig landschap.  De afdaling is spectaculair en soms ook wel een beetje gevaarlijk als je niet oplet. Dus doen we het maar rustig aan.

Oudtshoorn en struisvogels.

Eens Caltitzdorp gepasseerd wordt het landschap een heel stuk vlakker. Vanaf hier is het nog een 20 km. rustig dalen naar Oudtshoorn. We laten ons karretje bollen. Oudtshoorn is blijkbaar een vrij grote stad. Omdat het zondag is lijkt de stad wel verlaten. Alle winkels zijn toe op één warenhuis na. Ook de meeste retaurants zijn op zondagavond niet open. We besluiten te overnachten in een backpakkershostel aan de rand van de stad. We nemen er de enige overblijvende tweepersoonskamer die beschikt over een eigen badkamer met toilet. Al zeker 2 nachten zullen we hier verblijven. Het enige familierestaurant dat vandaag open is mag vanavond van ons een bezoekje verwachten. Bijna zeker gaan we hier struisvogelsteak eten want dat is hier nu eenmaal de specialiteit van de streek. De struisvogelfarms zijn hier in grote getallen aanwezig. Oudtshoorn wordt namelijk de struisvogelhoofdstad van de wereld genoemd. We gaan ons eens goed laten gaan.

Morgen.

En morgen…

Wachten er ons een paar avonturen.

Maar daar zal je op moeten wachten ……..  !!!