Jan Vande Putte, energie-expert bij Greenpeace België: “Gezien de vele fundamentele vragen die onbeantwoord blijven over het scenario voor veilig beheer van het kernafval, lijkt het ons onmogelijk daar vandaag al een “finale” prijs op te plakken. Een dergelijk plafond is altijd Engie’s ultieme doel geweest, de Belgische staat – en dus de belastingbetaler – dreigt serieus de broek te scheuren door hieraan toe te geven.”

Terwijl de regering opnieuw kiest voor kernenergie, blijven andere oplossingen om onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te beperken stof verzamelen. Zo weigert de regering nog steeds de maximumsnelheid te verlagen en stokt de verdere uitbouw van wind op zee. Toch kan de Elizabeth-zone meer elektriciteit leveren dan de twee kernreactoren – waarvoor Engie geen enkele productiegarantie geeft. Dat dit geen detail is bewijzen de aanhoudende nucleaire problemen in Frankrijk, en de verlaagde productie van kernreactoren in Frankrijk, België en Zwitserland door de hittegolf eerder deze week.

Dat de Belgische staat mede-uitbater wordt van Doel 4 en Tihange, en daarmee een deel van de financiële risico’s op zich neemt, bewijst tot slot dat kernenergie economisch niet rendabel is. “Het failliet van kernenergie heeft een belangrijke impact voor onze energietoekomst”, zegt Jan Vande Putte. “Zowel nucleair als fossiel hebben vandaag zware subsidies nodig en leiden tot torenhoge facturen voor onze gezinnen en bedrijven. Enkel efficiëntiemaatregelen en een doorgedreven shift richting hernieuwbare energie bieden hier een duurzame oplossing voor.”