Laaste deel van mijn antwoord op deze tekst van Movement X.

Maar laten we een kat een kat noemen.

En die kat is een neonazi.

Het is onder meer de zionistische lobby die druk zette op De Standaard.

Een zionistische neonazi kater.

Dit is geen antisemitische complottheorie maar een overduidelijke evidentie.

Ik kijk uit naar de argumenten voor deze hypothese.

Enkele dagen geleden berichtte de Britse krant The Guardian over hoe een onderzoeksjournaliste contact zocht met de Israëlische diplomaat Shai Masot. Deze laatste pochte over hoe hij enkele parlementsleden ten val wou brengen die in zijn ogen te pro-Palestijns waren.

Voor een complot heb je meer dan één persoon nodig, en het moet geheim zijn.

De zionisten kunnen dit blijkbaar niet uit de The Guardian houden.

Shai Masot wou zelfs Sir Alan Duncan, de vicemininster van Buitenlandse Zaken, doen ontslaan.

Is hij ontslaan?

Dit verhaal kreeg bij de kwaliteitskrant De Standaard minder aandacht dan de gestolen juwelen van Kim Kardashian. Dat spreekt boekdelen.

Ja, het kan mensen niet schelen. En volgens jullie mogen ze er niets van denken want ze leven te goed.

Het stond in DeStandaard, maar het was te klein, dat moeten wel de zionisten zijn. Excuseer mijn rijm. Maar waarom stond het erin terwijl het Brits nieuws was? Dan kunnen ze het ontkennen natuurlijk. Dit is helemaal geen complot hypothese.

Objectieve journalistiek bestaat niet en elke krant moet redactionele keuzes maken, dat begrijpen we, maar de keuze van de Standaard om toe te geven aan de druk vanuit extreemrechtse en zionistische hoek zal haar lang blijven achtervolgen.

Ik acht het niet bewezen en either way, who gives a shit. We mogen het ons toch niet aantrekken, volgens Movement X.

Hiermee geeft de Standaard een duidelijk signaal en kiest het de verkeerde kant van de geschiedenis.

Toen ik psychotisch was zag ik overal ook duidelijke signalen.

Dyab Abou Jahjah en met hem vele miljoenen mensen op deze aardbol staan pal en ondubbelzinnig achter de Palestijnse zaak.

Vuile moraalridders.

Ze hebben één ding gemeen: een blind vertrouwen in de onbreekbare verzetsgeest van het Palestijnse volk en het besef dat onrecht niet eeuwig kan blijven duren.

Blind vertrouwen is geen positieve term.

Wij blijven aan de kant staan van het Palestijnse volk en we zullen de vaandel van de grote Palestijnse intellectueel Edward Said trots blijven dragen en doorgaan met « speaking truth to power ».

And calling white people racists if they don’t agree.